Марцін Гедройц
Марцін Гедройц | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Аляксандр Галоўчынскі | ||||||
Пераемнік | Януш Тышкевіч | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1545 | ||||||
Смерць |
10 ліпеня 1621[1] |
||||||
Род | Гедройцы | ||||||
Бацька | Матэвуш Барталамеевіч Гедройц | ||||||
Маці | Ганна Крошынская | ||||||
Жонка | Кацярына Рудаміна, Ганна Крывец | ||||||
Дзеці |
ад першага шлюбу: Маўрыцы Казімір, Ядвіга |
||||||
Дзейнасць | службовая асоба |
Марцін Матушавіч Гедройц (? — 10 ліпеня 1621) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Староста абельскі ў 1586—1607, вількамірскі з 1607, ваявода мсціслаўскі з 1617.
Вызначыўся ў Кірхгольмскай бітве 1605. У 1618 фундаваў у Відзінішках (Віленскі павет) кляштар аўгусцінцаў.
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
Сын Матэвуша Барталамеевіча Гедройца і Ганны Крошынскай, брат жамойцкага біскупа Мальхера Гедройца.
Быў жанаты з Кацярынай Рудамінай, меў сына Маўрыцыя Казіміра і дачку Ядвігу, якая вышла замуж за упіцкага земскага маршалка Крыштафа Белазора. Пасля смерці першай жонкі ажаніўся паўторна з Ганнай Крывец, з якой дзяцей не меў.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Пазднякоў В. Гедройцы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 521. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 193. — ISBN 978-83-65880-76-5