Марчэла П’ячэнціні

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Марчэла П’ячэнціні
італ.: Marcello Piacentini
М. П’ячэнціні ў форме члена Каралеўскай акадэміі Італіі
М. П’ячэнціні ў форме члена Каралеўскай акадэміі Італіі
Дата нараджэння 8 снежня 1881(1881-12-08)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 19 мая 1960(1960-05-19)[1][3] (78 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства Сцяг Італіі Італія
Бацька Піа П’ячэнціні[d]
Альма-матар
Працы і дасягненні
Месца працы
Працаваў у гарадах Рым
Архітэктурны стыль Неакласіцызм
Рэстаўрацыя помнікаў Рымскі оперны тэатр
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марчэла П’ячэнціні (італ.: Marcello Piacentini) — італьянскі архітэктар; прадстаўнік неакласіцызму. Адзін з галоўных тэарэтыкаў і прыхільнікаў фашысцкай архітэктуры. Прафесар (1929).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын архітэктара Піа П’ячэнціні. Вучыўся ў Акадэміі мастацтваў і ўніверсітэце Ла Сапіенца.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

У творчасці выкарыстоўваў лапідарныя формы, схематызаваў прыёмы класічнай архітэктуры, уводзіў у кампазіцыю жорсткія рытмы аркад, шмат’ярусных вежаў.

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Асабісты архіў і бібліятэка[правіць | правіць зыходнік]

У 19701971 гг. дачка М. П’ячэнціні Сафія Анэсі перадала на захаванне ў Цэнтральную бібліятэку архітэктурнага факультэта Рымскага ўніверсітэта Ла Сапіенца «Фонд П’ячэнціні», які ўключае 2300 тамоў і 60 перыядычных выданняў. У 1980 г. Бібліятэцы тэхнічных навук Універсітэта Фларэнцыі быў ахвяраваны «Фонд Марчэла П’ячэнціні», які складаецца з друкаваных матэрыялаў і архіўных дакументаў.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]