Марыя Лук’янаўна Біешу

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Марыя Біешу
Bieshu cropped.PNG
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 3 жніўня 1935(1935-08-03)[1][2] ці 5 мая 1934(1934-05-05)[3]
Месца нараджэння
Дата смерці 16 мая 2012(2012-05-16)[4][1][2]
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна Сцяг Румыніі Румынія[5]>
Сцяг СССР СССР >
Сцяг Малдовы Малдова
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі оперная спявачка, музычны педагог, палітык
Пеўчы голас сапрана
Інструменты фартэпіяна
Жанры опера
Калектывы Малдаўскі тэатр оперы і балета імя А. С. Пушкіна
Грамадская дзейнасць
Партыя
Член у
Прэміі
Ленінская прэмія Дзяржаўная прэмія СССР
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы  — 1990
Ордэн Леніна  — 1990 Ордэн Леніна  — 1984 Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга  — 1976 Ордэн «Знак Пашаны»  — 1960
Ордэн Рэспублікі, Малдова
Медаль «Mihai Eminescu»
 Ro3osr.gif
Ордэн святой роўнаапостальнай княгіні Вольгі III ступені
Народны артыст СССР— 1970 Ленінская прэмія Дзяржаўная прэмія СССР — 1974
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марыя Лук’янаўна Біе́шу (малд.: Maria Bieşu; 1935—2012) — савецкая малдаўская камерная спявачка, оперная спявачка (лірыка-драматычнае сапрана) і педагог. Народная артыстка СССР (1970). Герой Сацыялістычнай Працы (1990). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Малдовы (1968) Ленінскай прэміі (1982) і Дзяржаўнай прэміі СССР (1974).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 3 жніўня 1935 года у сяле Валінцір (цяпер у Штэфан-Водскім раёне Малдовы).

Скончыла школу ў родным сяле і ў 1951 годзе паступіла на факультэт агралесамеліярацыі сельскагаспадарчага тэхнікума ў горадзе Леова. Спявала ў самадзейнасці. У 1955 годзе была прынята без экзаменаў у Кішынёўскую дзяржаўную кансерваторыю (цяпер Акадэмія музыкі, тэатра і выяўленчых мастацтваў) у клас педагога С. Л. Зарыф’ян, у якой правучылася чатыры гады.

Падчас вучобы, у 1958—1960 гадах выступала з аркестрам народных інструментаў Ансамбля песні і танца «Флуераш».

Скончыла ў 1961 годзе Кішынёўскую кансерваторыю па класе П. А. Батэзат і адразу пасля дзяржаўных экзаменаў атрымала запрашэнне ў Малдаўскі тэатр оперы і балета ў Кішынёве.

Член КПСС з 1979 года. Дэпутат Савета Нацыянальнасцяў Вярхоўнага Савета СССР 7—11-га скліканняў (1966—1989) ад Малдаўскай ССР[6].

З 1980 года выкладала ў Кішынёўскай кансерваторыі. З 1987 года  старшыня Саюза музычных дзеячаў Малдовы. З 1992 года віцэ-прэзідэнт Міжнароднага саюза музычных дзеячаў (Масква).

Марыя Біешу памёрла 16 мая 2012 года ад рэдкай формы лейкеміі ў кішынёўскай бальніцы «Лечсанупр» Дзяржаўнай канцылярыі Рэспублікі Малдова[7][8][9]. Пахавана на Цэнтральных (Армянскіх) могілках у Кішынёве.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Сярод партый: Таццяна, Ліза («Яўген Анегін», «Пікавая дама» П. Чайкоўскага), Тоска, Чыа-Чыа-сан (аднайменныя оперы Дж. Пучыні), Аіда, Леанора («Аіда», «Трубадур» Дж. Вердзі). Лаўрэат Міжнародных конкурсаў імя П. І. Чайкоўскага (Масква, 1966), імя Муіры Тамакі (Токіа, 1967).

Ушавананне памяці[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б Maria Biesu // Find a Grave — 1996. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Bibliothèque nationale de France Maria Bieshu // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
  3. ↑ Музыкальная энциклопедия / под ред. Ю. В. Келдыш — М.: Советская энциклопедия, Советский композитор, 1973. Праверана 16 жніўня 2022.
  4. ↑ Умерла Мария Биешу Праверана 12 ліпеня 2012.
  5. ↑ Народжаным на тэрыторыі Румыніі аўтаматычна давалася румынскае грамадзянства
  6. ↑ Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета СССР 11 склікання
  7. ↑ Lenta.ru: О высоком: Умерла молдавская оперная певица Мария Биешу
  8. ↑ A murit Maria Bieșu Архівавана 19 мая 2012.
  9. ↑ Умерла известная певица Мария Биешу Архівавана 26 лютага 2014.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Марыя_Лук’янаўна_Біешу&oldid=4436885"