Марыя Мікалаеўна (вялікая княжна)
| Марыя Мікалаеўна руск.: Мария Николаевна | ||
 | ||
| Вялікая княжна Марыя Мікалаеўна, 1914 год. | ||
 Малы герб Іх Імператарскіх Высокасцяў, Вялікіх Княжнаў, дачок Імператара Расіі. | ||
| ||
|---|---|---|
| Дзейнасць | палітык | |
| Веравызнанне | Руская праваслаўная царква | |
| Нараджэнне | 14 (26) чэрвеня 1899 Пецяргоф, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя | |
| Смерць | 17 ліпеня 1918 (19 гадоў) Екацярынбург, Пермская губерня,  РСФСР
| |
| Пахаванне | рэшткі часова знаходзяцца ў Новаспаскім мужчынскім манастыры Масквы[1] | |
| Род | Раманавы | |
| Бацька | Мікалай II | |
| Маці | Аляксандра Фёдараўна | |
| Аўтограф | .jpg)
| |
| Узнагароды |
 | |
Мары́я Мікала́еўна (14 (26) чэрвеня 1899, Пецяргоф, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя — 17 ліпеня 1918, Екацярынбург, Пермская губерня, Савецкая Расія) — Вялікая княжна, трэцяя дачка імператара Мікалая II і імператрыцы Аляксандры Фёдараўны. Тэзаімяніны — 22 ліпеня па юліянскім календары (Марыі Магдаліны).
Пасля 1917 года разам з сям'ёй знаходзілася пад арыштам. У ноч з 16 на 17 ліпеня 1918 года была расстраляная разам са сваёй сям'ёй у паўпадвальным памяшканні дома Іпацьева ў Екацярынбурзе. Шматлікія лжэ-Марыі, якія з'явіліся пасля яе смерці, рана ці позна былі выкрыты як самазванкі.
Услаўлена разам з бацькамі, сёстрамі вялікімі княжнамі Вольгай, Таццянай, Анастасіяй і братам Цэсарэвічам Аляксеем у саборы навамучанікаў Расійскіх на юбілейным Архірэйскім саборы Рускай праваслаўнай царквы у жніўні 2000 года. Раней, у 1981 годзе, яны ж былі кананізаваны Рускай праваслаўнай царквой за мяжой.
У жніўні 2007 года ў Парасёнкавым логу блізу Екацярынбурга былі выяўлены абгарэлыя рэшткі, спачатку ідэнтыфікаваныя як рэшткі Аляксея і Марыі. У 2008 годзе генетычны аналіз, праведзены экспертамі ў ЗША, пацвердзіў, што знойдзеныя рэшткі прыналежаць дзецям Мікалая II[2].
Радавод[правіць | правіць зыходнік]
Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]
Каментарыі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ 1,0 1,1 З'яўляўся бацькам як прынца Карла Гесенскага, так і Марыі Аляксандраўны, жонкі імператара Аляксандра II. Зрэшты, як лічаць біёграфы, у другім выпадку быў толькі намінальным бацькам, а біялагічным з'яўляўся барон Аўгуст фон Сенарклен дэ Гранмі, з якім з 1820 года жыла сумесна Вільгельміна Бадэнская
- ↑ 2,0 2,1 З'яўлялася маці як прынца Карла Гесенскага, так і Марыі Аляксандраўны, жонкі імператара Аляксандра II.
Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Останки Алексея и Марии Романовых СК передал в Новоспасский монастырь
- ↑ Останки детей Николая II признаны подлинными. KM.RU (30 красавіка 2008). Праверана 25 лістапада 2009.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Танеева (Вырубова) А. А. старонкі моей жизни / Предисл. Ю. Ю. Рассулина. — М.: Благо, 2000. — 320 с. — англ. пер. доступен в электронном виде
- Dehn, Lili. The Real Tsaritsa. — Royalty Digest, 1955.
- Gilliard, Pierre. Thirteen Years at the Russian Court. — Вена, 1922.. П. Жильяр. Император Николай II и его семья Вена, 1921
- Eagar, Margaret. Six Years at the Russian Court. — 1906.
- Kurth, Peter. Anastasia: The Riddle of Anna Anderson. — ew York: Back Bay Books, 1983. — ISBN 0-316-50717-2.. (На русском языке: Курт, Питер. Анастасия. Загадка великой княжны. — М.: Захаров, 2005. ISBN 5-8159-0472-4).
- Massie, Robert K. Nicholas and Alexandra. — Dell Publishing Co, 1967. — ISBN 0-4401-6358-7.. (На русском языке: Мэсси, Роберт. Николай и Александра. Биография. — М.: Захаров, 2006. ISBN 5-8159-0630-1.)
- Maylunas Andrei. Mironenko Sergei (eds), Galy, Darya (translator). A Lifelong Passion, Nicholas and Alexandra: Their Own Story. — Doubleday, 1997. — ISBN 0-385-48673-1. (Русск. изд.: Мейлунас А., Мироненко С. Николай и Александра. Любовь и жизнь. — М.: Прогресс, 1998. — 655 с. — ISBN 5-93006-001-0.)
- Christopher Peter, Kurth Peter, Radzinsky Edvard. Tsar: The Lost World of Nicholas and Alexandra. — Little Brown and Co, 1995. — ISBN 0-316-50787-3.
- King Greg, Wilson Penny. The Fate of the Romanovs. — John Wiley and Sons, Inc, 2003. — ISBN 0-471-20768-3..
- Radzinsky, Edvard. The Last Tsar. — Doubleday, 1992. — ISBN 0-385-42371-3. (Русск. изд.: Радзинский Э. С. Николай II: жизнь и смерть — М.: АСТ, 2007. — 510 с. — ISBN 978-5-17-043150-2, ISBN 978-5-9713-4632-6)
- Lovell, James Blair. Anastasia: The Lost Princess. — Regnery Gateway, 1991. — ISBN 0-89526-536-2.
- Vorres, Ian. The Last Grand Duchess. — 3rd ed. — London: Finedawn Press, 1984.
- Occleshaw, Michael. The Romanov Conspiracies: The Romanovs and the House of Windsor. — Orion Publishing Group Ltd, 1993. — ISBN 1-85592-518-4..
- Т. Мельник-Боткина. Воспоминания о Царской Семье. — Белград, 1921.
- Нарадзіліся 26 чэрвеня
- Нарадзіліся ў 1899 годзе
- Асобы
- Нарадзіліся ў Пецяргофе
- Нарадзіліся ў Санкт-Пецярбургскай губерні
- Памерлі 17 ліпеня
- Памерлі ў 1918 годзе
- Памерлі ў Екацярынбургу
- Памерлі ў Пермскай губерні
- Кавалеры ордэна Святой Кацярыны 1 ступені
- Рускія праваслаўныя святыя
- Пахаваныя ў Петрапаўлаўскім саборы
