Мары Ларансен

Мары Ларансен
фр.: Marie Laurencin
Дата нараджэння	31 кастрычніка 1883(1883-10-31)[…]
Месца нараджэння	X акруга Парыжа, Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Дата смерці	8 чэрвеня 1956(1956-06-08)[…] (72 гады)
Месца смерці	Парыж, дэпартамент Сена, Францыя
Месца пахавання	Пер-Лашэз
Грамадзянства	Францыя
Муж	Ота фон Вецьен[d]
Род дзейнасці	мастачка, мастак-гравёр, сцэнограф, ілюстратар, паэтка
Жанр	партрэт і кветкавы нацюрморт[d]
Мастацкі кірунак	фавізм і кубізм
Уплыў	Мадлен Лемер[d]
Сайт	marielaurencin.com​ (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мары Ларансен (фр.: Marie Laurencin; 31 кастрычніка 1883 — 8 чэрвеня 1956) — французская мастачка: жывапісец, малявальшчыца, тэатральны дэкаратар і гравёр.

Маці Мары была швачка Паліна Мелані Ларансен. Мары наведвала заняткі ў ліцэі Ламарціна, затым брала ўрокі жывапісу на фарфоры ў Сеўры і ў Мадлен Лемер. Паступіла ў Акадэмію Эмбер, дзе сустрэлася з Жоржам Бракам. Па парадзе Анры-П’ера Рашэ яна ўдзельнічала ў 1907 годзе ў Салоне незалежных. У тым жа годзе Пікаса пазнаёміў яе з Гіёмам Апалінерам. Іх гарачая сувязь працягвалася да 1912 года. Ён прысвячаў ёй вершы і натхніў яе на карціну «Апалінер і яго сябры» (1912), сярод якіх Пікаса і Гертруда Стайн. Паралельна з жывапісам яна займалася гравюрай у Жана-Эміля Лабурэра.