Масатосі Косіба

Масатосі Косіба
яп.: 小柴 昌俊
Дата нараджэння	19 верасня 1926(1926-09-19)
Месца нараджэння	Таёхасі, прэфектура Айты, Японія
Дата смерці	12 лістапада 2020(2020-11-12) (94 гады)
Месца смерці	Токіа, Японія
Грамадзянства	Японія
Род дзейнасці	фізік, прафесар, даследчык
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	Гамбургскі ўніверсітэт Такійскі ўніверсітэт High Energy Accelerator Research Organization[d] Tokai University[d] HFBS[d]
Альма-матар	Такійскі ўніверсітэт Універсітэт Мэйдзі[d] Рочэстэрскі ўніверсітэт Kanagawa Prefectural Yokosuka High School[d]
Навуковы кіраўнік	Сін'ітыра Таманага
Член у	Японская акадэмія навук[d] Расійская акадэмія навук Амерыканскае фізічнае таварыства Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	Нобелеўская прэмія па фізіцы (2002) медаль Бенджаміна Франкліна[d] (2003) прэмія Вольфа па фізіцы (2000) стыпендыя Аляксандра фон Гумбальта[d] заслужаны дзеяч культуры[d] (1988) прэмія Асахі[d] (1987) член Амерыканскага фізічнага таварыства[d] Прэмія Панофскі[d] (2002) прэмія Гумбальта (1997) Fellow of Bangladesh Academy of Sciences[d] Мемарыяльная прэмія Нісіны[d] (1987)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Масатосі Косіба яп.: 小柴 昌俊, нар. 19 верасня 1926 г., горад Таёхасі, прэфектура Айты) — японскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (2002) (палова прэміі сумесна з Раймандам Дэвісам «за стварэнне нейтрыннай астраноміі»).

Біяграфія

Косіба вучыўся ў Такійскім універсітэце. Пасля заканчэння ўніверсітэта ў 1951 годзе ён паступіў у аспірантуру і перайшоў у 1953 годзе ў Рочэстэрскі ўніверсітэт у ЗША. У 1955 году Косіба атрымлівае ступень доктара за працу па звышвысокаэнергетычных з’явах у касмічных промнях.

У сакавіку 1970 Косіба стаў прафесарам Такійскага ўніверсітэта.

Дасягненні

У 1950-х і 1960-х гадах Косіба займаўся высокаэнергетычным касмічным выпраменьваннем і звязанымі з ім з’явамі ў верхніх пластах атмасферы. Гэтыя заняткі прывялі яго ў 1970-х гадах да фізікі мюонаў і нейтрына, а таксама да фізікі элементарных часціц. Пасля ўдзелу ў JADE — сумесным нямецка-японскім праекце на паскаральніку DESY ў Гамбургу, ён сканструяваў дэтэктар Kamiokande для рэгістрацыі прадказанага тэорыяй распаду пратона. Па прычыне, што рэгістрацыя распаду пратона не атрымалася, ён перабудаваў дэтэктар ў дэтэктар нейтрына і змог зарэгістраваць касмічныя нейтрына: у працэсе выбуху звышновай 1987A атрымалася зарэгістраваць 12 нейтрына, 9 з якіх у першыя 2 секунды. Гэта было першым прамым эксперыментальным доказам тэорый аб працэсах, якія адбываюцца пры калапсе зоркі, у прыватнасці тэорыі нейтрыннага астуджэння.

У 2002 годзе, ён быў узнагароджаны Нобелеўскай прэміяй па фізіцы. Сумесна з Раймандам Дэвісам ён атрымаў палову прэміі, другую палову атрымаў Рыкарда Джаконі.