Перайсці да зместу

Мастарава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мастарава
эрз.: Масторава
Выданне
Аўтар Аляксандр Шаронаў[d]
Мова арыгінала эрзянская мова
Дата першай публікацыі 1994

Ма́старава (Масторава) — мардоўскі паэтычны эпас, створаны ў 1994 г. Аляксандрам Шаронавым і іншымі на аснове народных песень[1].

У «Мастараве» сістэмна прадстаўлены касмаганічная міфалогія мардвы, нябесны і зямны пантэон, гераічная эпіка. У эпасе прадстаўлены старадаўнія песні і паданні, абрадавая паэзія, прыказкі і прымаўкі. Прадстаўлены язычніцкія багі і героі: Інешкіпаз (стваральнік свету), Ангэ (жонка Інешкіпаза, багіня прыгажосці), Ідэмеўсь (Д'ябал, антыпод Інешкіпаза), Пур'гінепаз (бог грома і дажджу), Мастарава (багіня зямлі), Кудадэй (заснавальнік мардоўскага народа), Нарчатка (макшанская княгіня, смелая ваяўніца), Саманька (дзяўчына, якая дапамагае Івану Грознаму скарыць Казань) і інш. Разам узятыя, яны ўтвараюць калектыўны вобраз народа.

У 18 паданнях «Мастаравы», якая складаецца з 5 частак, у паэтычных вобразах адлюстраваны матэрыяльная і духоўная культура народаў эрзя і мокша, іх грамадска-палітычная гісторыя, пачынаючы са старажытных часоў да сярэдзіны XVI стагоддзя, калі эрзянская і макшанская землі канчаткова ўвайшлі ў склад Маскоўскай дзяржавы.[2]

Зноскі