Медаль ордэна Пагоні
Медаль ордэна Пагоні | |||
---|---|---|---|
|
|||
Краіна |
![]() |
||
Тып | медаль | ||
Кім уручаецца | Рада БНР | ||
Дата заснавання | 24 лістапада 2022 | ||
Статус | уручаецца | ||
Чарговасць узнагарод | |||
Старэйшая | Ордэн Пагоні |
Медаль ордэна Пагоні — узнагарода Рады БНР. Заснавана паводле ўнесеных у Статут Ордэна Пагоні паправак ад 24 лістапада 2022. Вышэйшай па сваім статусе ўзнагародай з’яўляецца тытул кавалера ці дамы Ордэна[1].
Статут[правіць | правіць зыходнік]
Медаль уручаецца беларускім грамадзянам і замежнікам беззаганнага характару, якія маюць асаблівыя заслугі перад беларускім народам[1]:
- Асобам, якія адзначыліся на ніве змагання за волю і незалежнасць Беларусі;
- Выбітным грамадскім і культурніцкім дзеячам у Беларусі і сярод беларускага замежжа;
- Замежнікам, якія спрычыніліся да даследаванняў і папулярызацыі Беларусі ў свеце, а таксама іншым чынам спрыялі нацыянальным інтарэсам Беларусі.
Медаль уручаецца адмысловым дэкрэтам Старшыні Рады БНР. Дэкрэт мусіць змяшчаць заслугі, за якія ўручаецца медаль[1].
Медаль можа быць пасмяротнай узнагародай, але надавацца на працягу не больш як дзесяці гадоў пасля смерці. Пры рашэнні аб пасмяротным узнагароджанні імя ўносіцца ў спіс спачылых узнагароджаных медалём, блізкім сваякам уручаецца медаль і выдаецца Дыплом аб узнагароджанні кіраўніцтвам Капітула Ордэна або органа, які дзейнічае ў яго якасці[1].
Спіс кандыдатаў на ўзнагароджанне складаецца і зацвярджаецца ў адпаведнасці са Статутам Камісіі па ўзнагароджаннях пры Радзе БНР. Камісія па ўзнагароджаннях пры Радзе БНР таксама павінна атрымаць меркаванне Капітулы Ордэна (пры яе наяўнасці) датычна кандыдатаў на ўзнагароджанне[1].
Асобам, узнагароджаным медалём, выдаецца дыплом[1].
Асобы, узнагароджаныя раней медалём Пагоні, паўторна гэтым медалём не ўзнагароджваюцца, а могуць атрымліваць тытул кавалера або дамы Ордэна Пагоні[1].
Пазбаўленне медалю[правіць | правіць зыходнік]
Перастае быць узнагароджаным медалём тыя, каго Капітул або арган, які дзейнічае ў яго якасці, выключыць з ліку ўзнагароджаных, пры ўхваленні гэтага рашэння Прэзідыумам Рады БНР, праз[1]:
- Неганаровы ўчынак, у тым ліку карыслівае злачынства з элементам ашуканства;
- Адкрыццё новых фактаў, што касуюць праўдзівасць ці важнасць падстаў рашэння аб узнагароджанні;
- Здраду ідэалам Беларускай Народнай Рэспублікі.
Капітул або орган, які дзейнічае ў яе якасці, можа, з увагі на абставіны выключэння з ліку ўзнагароджаных, абвясціць аб забароне публічнага нашэння такой асобай медаля раней ці замест выключэння[1].
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Медаль увесь з жоўтага металу, круглай формы, на пярэднім баку выява Крыжа Ордэна Пагоні, на адваротным баку выбіты надпіс: «Не разьбіць, Не спыніць, Не стрымаць» і змешчаны нумар[1].
Стужка медаля складаецца з вертыкальных палос: дзвюх тонкіх чырвоных па краях, шырокіх белых і шырокай чырвонай па цэнтры[1].
Адзнакі[правіць | правіць зыходнік]
Характар заслуг, за якія адбылася ўзнагарода медалём, можа быць абазначаныя на стужцы і планцы медаля адпаведнымі адзнакамі[1]:
- За вайсковыя ці аналагічныя вайсковым заслугі або заслугі ў баявых ці аналагічных баявым абставінах — сімвал скрыжаваных шабляў залатога колеру;
- За праяву надзвычайнай адвагі ў любых абставінах — знак ліста дуба залатога колеру;
- За дасягненні ў сферы адукацыі, навукі, культуры — знак расчыненай кнігі і паходні залатога колеру.
Гэтыя дадатковыя адзнакі могуць надавацца і насіцца адначасова. Узнагароджанне асоб, раней узнагароджаных адзнакамі ордэна ці медалём, правам нашэння гэтых адзнак можа адбывацца дадаткова. Права на нашэнне гэтых адзнак усталёўваецца ў Дэкрэце аб узнагароджанні, зазначаецца ў дыпломе медаля[1].
Планка[правіць | правіць зыходнік]
Планка адзнак медаля Пагоні складаецца з адпаведнай стужкі медаля прастакутнай формы або круглай формы (разеткі). На іх дадаюцца асаблівыя адзнакі. Могуць насіцца мініяцюрныя выявы адпаведнай адзнакі медаля Пагоні[1].
Вядомыя ўзнагароджаныя[правіць | правіць зыходнік]
2022[правіць | правіць зыходнік]
Першае ўзнагароджанне адбылося з нагоды Дня Слуцкага збройнага чыну ў лістападзе 2022 г.
- Вітольд Ашурак
- Раман Бандарэнка
- Мікіта Крыўцоў
- Аляксандр Тарайкоўскі
- Генадзь Шутаў
- Канстанцін Шышмакоў
- Зміцер Апанасовіч
- Аляксей Вешчавайлаў
- Павел Волат
- Васіль Грудовік
- Канстанцін Дзюбайла
- Іван Марчук
- Васіль Парфянкоў
- Зміцер Рубашэўскі
- Аляксей Скобля
- Ілья Хрэнаў
- Вадзім Шатроў
- Беларускія добраахвотнікі і ваяры, загінулыя падчас Рэвалюцыі годнасці і вайны ва Украіне з 2014 года[2]
2023[правіць | правіць зыходнік]
Узнагароджанне ў 2023 годзе было прымеркавана да Дня Волі. Узнагароджаныя[3]:
- Кацярына Андрэева (Бахвалава)
- Мікалай Аўтуховіч
- Уладзімір Гундар
- Дзяніс Івашын
- Уладзімір Лабковіч
- Дар’я Лосік
- Ігар Лосік
- Эдуард Пальчыс
- Валянцін Стэфановіч
- Дар’я Чульцова
- Паліна Шарэнда-Панасюк
- Пасмяротныя ўзнагароджанні