Мельнскі мір
З пляцоўкі Вікіпедыя
| Мельнскі мірны дагавор | |
|---|---|
 Мельнскі дагавор
|
|
| Тып дагавора | Міжнародны дагавор |
| Змацаваны пячаткай | 30 сакавіка 1423 |
| Набыў моц | 9—18 мая 1423 |
| Падпісаны | 17 верасня 1422 |
| Бакі |  Тэўтонскі ордэн
 Каралеўства Польскае Вялікае Княства Літоўскае |
| Месца захоўвання | Тайны дзяржаўны архіў прускай культурнай спадчыны |
| Мова | лацінская мова |
Ме́льнскі мір 1422 года заключаны паміж Польшчай і ВКЛ, з аднаго боку, і Тэўтонскім Ордэнам, з другога, 27 верасня 1422 года над возеры Мельна, ля сутоку рэк Вісла і Аса, пасля няўдалай для Ордэна вайны, выкліканай спробамі дамагчыся ад Папы Марціна V і імператара Жыгімонта I абвяшчэння несапраўдным Таруньскага міру 1411 года. Паводле Мельнскага міру крыжакі саступалі Польшчы частку Куявіі з Няшавай і канчаткова адмаўляліся ад прэтэнзій на Жмудзь, якая паводле ўмоў Таруньскага міра мусіла быць перададзенай Ордэну пасля смерці Вітаўта. Такім чынам Мельнскі мір завяршыў апошнюю вайну паміж Ордэнам і ВКЛ і канчаткова ўсталяваў мяжу паміж імі, якая праіснавала да Першай сусветнай вайны.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Алесь Белы // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т.
- Dogiel M. Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lithuaniae. T. IV. Wilno, 1760.
- Zajączkowski S. Studia nad procesami Polski a Litwy z Zakonem krzyżackim. 1420—1423.
