Мост Патона
Мост Патона | |
---|---|
Каардынаты: 50°25′40″ пн. ш. 30°35′00,40″ у. д.HGЯO | |
Афіцыйная назва | Міст імені Є. О. Патона (укр.) |
Перасякае | р. Дняпро |
Месца размяшчэння | Кіеў |
Канструкцыя | |
Матэрыял | сталь |
Колькасць пралётаў | 26 |
Агульная даўжыня | 1543 м |
Шырыня моста | 21 м |
Палос руху | 3+1+3 |
Эксплуатацыя | |
Пачатак будаўніцтва | 1940 год |
Адкрыццё | 5 лістапада 1953 года |
Карысныя спасылкі | |
на Яндэкс. Картах | |
на Картах Google | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Мост імя Я.О. Пато́на (укр.: Міст імені Пато́на) — адзін з мастоў праз Дняпро у Кіеве. Першы ў свеце суцэльназварны мост даўжынёй 1543 метра. Непасрэдны ўдзел у праектаванні і будаўніцтве моста прымаў акадэмік Яўген Оскаравіч Патон, у гонар якога названа гэта збудаванне[1].
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Будаўніцтва моста было пачата 1940 году, спынена - у верасьні 1941 году праз адступленне савецкіх войскаў з Кіева. Зрэшты, ужо ў пачатку 1942 года на пабудаваных апорах моста нацыстамі было прадоўжана будаўніцтва. Пабудаваны часовы мост атрымаў назву ў гонар нямецкага вайсковага кіраўніка часоў Трэцяга Рэйху, генерал-фельдмаршала Вальтэра фон Райхенаў. Будаўнічыя работы праводзіліся венгерскімі сапёрнымі часткамі[2]. Мост фон Райхенау добра відаць на аэрафотаздымках люфтвафэ 1943[3]. Восенню 1943 года, пры адступленні нацыстаў, гэты мост быў знішчаны.
Сучасны мост уведзены ў эксплуатацыю 5 лістапада 1953[4].
Канструкцыя
[правіць | правіць зыходнік]Мост бэлечнай канструкцыі, са суцэльнымі галоўнымі бэлькамі двутаўравага перасеку даўжынёй 58 і 57 м, вышынёй 3,6 м, 26-пралётны, з апорамі на кесонаў аснове. Пралётныя збудаванні складаюцца з 264 аднатыпных блокаў даўжынёй 29 м, пры мантажы якіх было зварана 10668 м швоў. Шырыня праезнай часткі 21 м, шырыня тратуараў — па 3 м. Для паляпшэння бяспекі руху ў 1968 годзе на мосце Патона была ўладкованая полужорсткая дэкаратыўна-мастацкая агароджа (упершыню ў СССР). Яе выканала прадпрыемства з г. Данецк «Рэмкамунэлектратранс». З 1 лістапада 1954 гады і да 9 чэрвеня 2004 года па мосце праходзіла трамвайная лінія.
Уезд на мост з боку правага берага аформлены Прапілеі дарыйскага ордэра, з левай — двума калонамі вышынёй 20 м.
Праектавалі і будавалі мост Патона:
- Інстытут «Укрпраэктстальканструкцыя», Кіеў.
- Трэст Мостабуд № 1, Кіеў.
- Інстытут электразваркі імя Я. О. Патона АН УССР.
- Днепрапятроўскі завод металаканструкцый імя І. В. Бабулін.
Непасрэдны ўдзел у праектаванні і будаўніцтве моста прымаў акадэмік Яўген Оскаравіч Патон, імем якога назвалі гэта збудаванне.
У 2009 годзе была рэканструявана транспартная развязка на Левабярэжнай ўездзе на мост Патона.
Трамвай на мосце Патона
[правіць | правіць зыходнік]Да рэканструкцыі моста, праведзенай у 2004 годзе, па мосце Патона праходзіла адна з найважнейшых трамвайных ліній, якая злучае левабярэжную частку сістэмы кіеўскага трамвая з правабярэжнай. У працэсе рэканструкцыі моста Патона былі дэмантаваныя трамвайныя шляхі, а па мосце пракладзеная тралейбусная лінія, якая, як аказалася, не здольная перавезці пасажырапаток трамвайнага маршруту. Сістэма кіеўскага трамвая апынулася падзеленай на дзве сеткі, левабярэжную і правабярэжную, што выклікала акцыі пратэсту[5] і зборы подпісаў[6] супраць спынення трамвайнага зносін паміж левым і правым берагам Дняпра.
У 2006 годзе планаваўся дэмантаж трамвайнай лініі, пракладзенай па Набярэжнай шашы. Адсутнасць дадзенай трамвайнай лініі зробіць немагчымым аднаўленне трамвайнага паведамленні левабярэжнай і правабярэжнай сеткі кіеўскага трамвая праз мост Патона. З прыходам у кіеўскі гарадскі савет новага гарадскога галавы Леаніда Чэрнавецкага дэмантаж адклалі, а ў 2008 годзе гарадская адміністрацыя афіцыйна абвергла інфармацыю аб дэмантажы трамвайнай лініі на гэтай вуліцы[7]. Пазней распаўсюджаная інфармацыя аб планах аднаўлення трамвайнай лініі на мосце Патона[8], аднак ужо праз год было абвешчана аб дэмантажы трамвайных шляхоў з Кантрактовай плошчы, адсутнасць якіх робіць лінію па Набярэжнай шашы ізаляванай, а яе эфектыўнасць пасля магчымага аднаўлення трамвайнай лініі па мосце Патона будзе нязначная.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Пастанова Бюро ЦК КП Украіны ад 18 жніўня 1953 «Аб прысваенні Кіеўскім суцэльназварным гарадскім аўтадарожным мосце праз р. Дняпро імя Я. О. Патона» Архівавана 18 жніўня 2021. // ЦДАГА Украіны, ф. 1, оп. 6, спр. 1920, арк. 93.
- ↑ Будаўніцтва моста фон Рейхенаў зімой 1941/42 гг. // reibert.livejournal.com. — 2015. — 5 мая. (руск.) Архівавана 9 лютага 2016.
- ↑ Аэрафотаздымка другой сусветнай вайны (руск.)
- ↑ Пастанову Савета Міністраў Украінскай ССР ад 5 лістапада 1953 № 2348 «Аб прыняцці да пастаяннай эксплуатацыі новага аўтагужевога моста праз р. Дняпро у г. Кіеве»
- ↑ Публічныя акцыі Камітэта па захаванні трамвайных маршрутаў 21, 27, 31. Архівавана 20 ліпеня 2011.
- ↑ Адкрытыя лісты ў абарону трамвая на мосце Патона. Архівавана 17 верасня 2011.
- ↑ Чуткі аб дэмантажы трамвайнай лініі на Набярэжнай шашы не адпавядаюць рэчаіснасці. Архівавана 4 мая 2012. (укр.)
- ↑ На мост Патона вернуць трамвай.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- WWW Вэб-энцыклапедыя Кіева Архівавана 7 кастрычніка 2007. (укр.)
- Казлоў К. Памяці трамвайнай лініі на мосце імя Патона // urbantransport.kiev.ua (укр.)