Мост Патона

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мост Патона
Мост Патона
Каардынаты: 50°25′40″ пн. ш. 30°35′00,40″ у. д.HGЯO
Афіцыйная назва Міст імені Є. О. Патона (укр.)
Перасякае р. Дняпро
Месца размяшчэння Кіеў
Канструкцыя
Матэрыял сталь
Колькасць пралётаў 26
Агульная даўжыня 1543 м
Шырыня моста 21 м
Палос руху 3+1+3
Эксплуатацыя
Пачатак будаўніцтва 1940 год
Адкрыццё 5 лістапада 1953 года
Карысныя спасылкі
на Яндэкс. Картах
на Картах Google
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мост імя Я.О. Пато́на (укр.: Міст імені Пато́на) — адзін з мастоў праз Дняпро у Кіеве. Першы ў свеце суцэльназварны мост даўжынёй 1543 метра. Непасрэдны ўдзел у праектаванні і будаўніцтве моста прымаў акадэмік Яўген Оскаравіч Патон, у гонар якога названа гэта збудаванне[1].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Будаўніцтва моста было пачата 1940 году, спынена - у верасьні 1941 году праз адступленне савецкіх войскаў з Кіева. Зрэшты, ужо ў пачатку 1942 года на пабудаваных апорах моста нацыстамі было прадоўжана будаўніцтва. Пабудаваны часовы мост атрымаў назву ў гонар нямецкага вайсковага кіраўніка часоў Трэцяга Рэйху, генерал-фельдмаршала Вальтэра фон Райхенаў. Будаўнічыя работы праводзіліся венгерскімі сапёрнымі часткамі[2]. Мост фон Райхенау добра відаць на аэрафотаздымках люфтвафэ 1943[3]. Восенню 1943 года, пры адступленні нацыстаў, гэты мост быў знішчаны.

Сучасны мост уведзены ў эксплуатацыю 5 лістапада 1953[4].

Канструкцыя[правіць | правіць зыходнік]

Мост бэлечнай канструкцыі, са суцэльнымі галоўнымі бэлькамі двутаўравага перасеку даўжынёй 58 і 57 м, вышынёй 3,6 м, 26-пралётны, з апорамі на кесонаў аснове. Пралётныя збудаванні складаюцца з 264 аднатыпных блокаў даўжынёй 29 м, пры мантажы якіх было зварана 10668 м швоў. Шырыня праезнай часткі 21 м, шырыня тратуараў - па 3 м. Для паляпшэння бяспекі руху ў 1968 годзе на мосце Патона была ўладкованая полужорсткая дэкаратыўна-мастацкая агароджа (упершыню ў СССР). Яе выканала прадпрыемства з г. Данецк "Рэмкамунэлектратранс". З 1 лістапада 1954 гады і да 9 чэрвеня 2004 года па мосце праходзіла трамвайная лінія.

Уезд на мост з боку правага берага аформлены Прапілеі дарыйскага ордэра, з левай - двума калонамі вышынёй 20 м.

Праектавалі і будавалі мост Патона:

  • Інстытут «Укрпраэктстальканструкцыя», Кіеў.
  • Трэст Мостабуд № 1, Кіеў.
  • Інстытут электразваркі імя Я.О. Патона АН УССР.
  • Днепрапятроўскі завод металаканструкцый імя І. В. Бабулін.

Непасрэдны ўдзел у праектаванні і будаўніцтве моста прымаў акадэмік Яўген Оскаравіч Патон, імем якога назвалі гэта збудаванне.

У 2009 годзе была рэканструявана транспартная развязка на Левабярэжнай ўездзе на мост Патона.

Від на мост з Беразнякоў

Трамвай на мосце Патона[правіць | правіць зыходнік]

Да рэканструкцыі моста, праведзенай у 2004 годзе, па мосце Патона праходзіла адна з найважнейшых трамвайных ліній, якая злучае левабярэжную частку сістэмы кіеўскага трамвая з правабярэжнай. У працэсе рэканструкцыі моста Патона былі дэмантаваныя трамвайныя шляхі, а па мосце пракладзеная тралейбусная лінія, якая, як аказалася, не здольная перавезці пасажырапаток трамвайнага маршруту. Сістэма кіеўскага трамвая апынулася падзеленай на дзве сеткі, левабярэжную і правабярэжную, што выклікала акцыі пратэсту[5] і зборы подпісаў[6] супраць спынення трамвайнага зносін паміж левым і правым берагам Дняпра.

У 2006 годзе планаваўся дэмантаж трамвайнай лініі, пракладзенай па Набярэжнай шашы. Адсутнасць дадзенай трамвайнай лініі зробіць немагчымым аднаўленне трамвайнага паведамленні левабярэжнай і правабярэжнай сеткі кіеўскага трамвая праз мост Патона. З прыходам у кіеўскі гарадскі савет новага гарадскога галавы Леаніда Чэрнавецкага дэмантаж адклалі, а ў 2008 годзе гарадская адміністрацыя афіцыйна абвергла інфармацыю аб дэмантажы трамвайнай лініі на гэтай вуліцы[7]. Пазней распаўсюджаная інфармацыя аб планах аднаўлення трамвайнай лініі на мосце Патона[8], аднак ужо праз год было абвешчана аб дэмантажы трамвайных шляхоў з Кантрактовай плошчы, адсутнасць якіх робіць лінію па Набярэжнай шашы ізаляванай, а яе эфектыўнасць пасля магчымага аднаўлення трамвайнай лініі па мосце Патона будзе нязначная.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Пастанова Бюро ЦК КП Украіны ад 18 жнiўня 1953 «Аб прысваенні Кіеўскім суцэльназварным гарадскім аўтадарожным мосце праз р. Дняпро імя Я. О. Патона» Архівавана 18 жніўня 2021. // ЦДАГА Украіны, ф. 1, оп. 6, спр. 1920, арк. 93.
  2. Будаўніцтва моста фон Рейхенаў зімой 1941/42 гг. // reibert.livejournal.com. — 2015. — 5 мая. (руск.) Архівавана 9 лютага 2016.
  3. Аэрафотаздымка другой сусветнай вайны (руск.)
  4. Пастанову Савета Міністраў Украінскай ССР ад 5 лiстапада 1953 № 2348 «Аб прыняцці да пастаяннай эксплуатацыі новага аўтагужевога моста праз р. Дняпро у г. Кіеве»
  5. Публічныя акцыі Камітэта па захаванні трамвайных маршрутаў 21, 27, 31. Архівавана 20 ліпеня 2011.
  6. Адкрытыя лісты ў абарону трамвая на мосце Патона. Архівавана 17 верасня 2011.
  7. Чуткі аб дэмантажы трамвайнай лініі на Набярэжнай шашы не адпавядаюць рэчаіснасці. Архівавана 4 мая 2012. (укр.)
  8. На мост Патона вернуць трамвай.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]