Мост Рыяльта

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Мост Рыяльта
італ.: Ponte di Rialt
45°26′17″ пн. ш. 12°20′08″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Архітэктар Antonio da Ponte[d]
Дата заснавання 1588
Вышыня 7,32 м
Матэрыял камень[d]
Праблемы з <mapframe>:
  • Атрыбут «latitude» мае няслушнае значэнне
  • Атрыбут «longitude» мае няслушнае значэнне
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мост Рыяльта (італ.: Ponte di Rialto) — мост у Венецыі праз Гранд-канал.

З’яўляецца самым першым і самым старажытным мостам праз канал. Першапачаткова быў драўляным, быў разбураны ў час бунту, які ўзнік у выніку змовы Баямонтэ Цепола. У 1444 годзе мост абрынуўся, адбудаваны зноў зноў з дрэва ён набыў убудаваны механізм, які дазваляў разводзіць мост для праходу судоў.

Пасля абвалу двух разводных частак моста ў XVI стагоддзі дож Паскуале Чыконья прыняў рашэнне пабудаваць больш трывалае каменнае збудаванне, пад аркадамі якога маглі б размясціцца гандлёвыя крамы. У конкурсе прымалі ўдзел такія знакамітыя архітэктары, як Мікеланджэла, Паладыа і Якопа Сансавіна, але перавага была аддадзена Антоніа дэ Понтэ (Понтэ па-італьянску мост). Мост быў пабудаваны паміж 1588 і 1591 гадамі, і дайшоў у такім выглядзе да нашых дзён. Да 1854 года быў адзіным мостам праз Гранд-канал.

Мост складаецца з адной магутнай аркі даўжынёй 28 метраў, яго максімальная вышыня ў цэнтры — 7,5 метраў. Ён пабудаваны ў самым вузкім месцы Гранд-канала. Мост абапіраецца на 12 тысяч паль, забітых у дно лагуны. На мосце размешчаны 24 крамы, падзеленыя ў цэнтры дзвюма аркамі.

У цяперашні час адзін з самых вядомых мастоў Венецыі.

Я буду купляць у вас, прадаваць вам, хадзіць з вамі, гаварыць з вамі і іншае, але не буду з вамі ні есці, ні піць, ні маліцца… Што новага на Рыальта?

— Уільям Шэкспір, "Венецыянскі купец"

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. archINFORM — 1994. Праверана 30 ліпеня 2018.
  2. archINFORM — 1994. Праверана 31 ліпеня 2018.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Giulio Lorenzetti, Venezia e il suo estuario, Trieste, Edizioni Lint, 1963, pag. 463. ISBN 88-86179-24-3
  • Giuseppe Tassini, Curiosità veneziane, Venezia, Filippi editore, 1988, pp. 546—547.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]