Перайсці да зместу

Музыка белага вярхоўства

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Christian Celtic Cross

Партал:Фашызм  

Музыка белага вярхоўства (англ.: White power music) — гэта музыка, якая прапагандуе белы нацыяналізм. Яна ахоплівае розныя музычныя стылі, уключаючы рок, кантры, эксперыментальную музыку і фолк.[1][2] Этнамузіёлаг Бенджамін Р. Тэйтэльбаум сцвярджае, што музыку белага вярхоўства «можна вызначыць лірыкай, якая дэманізуе ўсіх нябелых і прапагандуе расавы гонар і салідарнасць. Аднак часцей за ўсё інсайдэры канцэптуалізуюць музыку белага вярхоўства як спалучэнне гэтых тэм з забітымі рытмамі і зарадны панк альбо акампанемент на аснове металу».[3] Да жанраў музыкі белага вярхоўства прылічваюцца нацысцкі панк, рок супраць камунізму і нацыянал-сацыялістычны блэк-метал.[2]

Барбара Пэры піша, што сучасныя гурты белага вярхоўства ўключаюць «субкультурныя групоўкі, якія ў значнай ступені арганізаваныя вакол прасоўвання і распаўсюджвання расісцкай музыкі».[4][5] Паводле дадзеных Камісіі па правах чалавека і роўных магчымасцях, «расісцкая музыка ў асноўным вынікае з ультраправага руху скінхедаў, і праз Сеціва гэтая музыка ледзь не стала самым важным інструментам міжнароднага неанацысцкага руху для атрымання прыбытку і новых чальцаў».[6] У артыкуле «папулярная музыка і грамадства» гаворыцца, што «музыкі лічаць не толькі тое, што музыка можа стаць паспяховым сродкам іх канкрэтнай ідэалогіі, але і тое, што яна таксама можа спрыяць руху, станоўча апраўдаючы яго».[1]

Дамінік Дж. Пулера піша, што музыка ў некаторых краінах Еўропы больш распаўсюджаная, чым у ЗША, нягледзячы на тое, што некаторыя еўрапейскія краіны забараняюць альбо абмяжоўваюць яе распаўсюджванне.[2] Еўрапейскія ўрады рэгулярна высылаюць «экстрэмісцкіх прышэльцаў», забараняюць гурты белага вярхоўства і робяць аблавы на арганізацыі, якія вырабляюць і распаўсюджваюць іх музыку.[2] У ЗША расісцкая музыка абароненая свабодай слова з Першай папраўкі да Канстытуцыі.[7]

Зноскі

  1. а б Messner, Beth A., Art Jipson, Paul J. Becker and Bryan Byers. 2007. «The Hardest Hate: A Sociological Analysis of Country Hate Music: From Rebel Records to Prussian Blue: A History of White Racialist Music in the United States». Popular Music and Society. 30(4):513-531.
  2. а б в г Pulera, Dominic J.,Sharing the Dream: White Males in a Multicultural America, pp. 309—311.
  3. Teitelbaum, Benjamin R. "Saga’s Sorrow: Femininities of Despair in the Music of Radical White Nationalism. Ethnomusicology 58(3). JSTOR 10.5406/ethnomusicology.58.3.0405
  4. Perry, Barbara, Hate Crimes (Greenwood Publishing Group, 2009) ISBN 0-275-99569-0, ISBN 978-0-275-99569-0, pp. 51-2.
  5. Rooney, Anne, Race Hate(Evans Brothers, 2006), ISBN 0-237-52717-0, ISBN 978-0-237-52717-4, p. 29.
  6. «Racist Music: Publication, Merchandising and Recruitment» Архівавана 24 чэрвеня 2003., Cyber racism ,Race Discrimination Unit, HREOC, October 2002.
  7. Eatwell, Roger and Cas Mudde, Western democracies and the new extreme right challenge (Psychology Press, 2004) ISBN 0-415-36971-1, ISBN 978-0-415-36971-8, pp. 54-5.