Бледная паганка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Мухамор белы)
Бледная паганка
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Amanita phalloides Link, 1833


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  67723
EOL  1009706
MB  178962

Бледная паганка, Мухамор зялёны, Белы мухамор, Паганка[1] (Amanita phalloides) — ядавіты шапкавы базідыяльны грыб сямейства мухаморавых.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Шапка дыяметрам 5—10 см, званочкавая, пазней пуката-распасцёртая, бледна- або аліўкава-зялёная, радзей белаватая, слізкаватая, укрытая рэдкімі шматкамі. Пласцінкі белыя або ледзь зеленаватыя. Ножка белая, з кольцам у верхняй частцы, каля асновы расшыраная накшталт клубня, з адкрытай вольвай (похвай). Утварае мікарызу з лісцевымі дрэвамі.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Пашырана ў Еўропе, Азіі, Паўночнай Амерыцы і Паўночнай Афрыцы. На Беларусі трапляецца пераважна ў заходніх і паўднёвых раёнах, расце ў свежых і вільготных шыракалістых і мяшаных лясах, у сфагнавых хвойніках з дамешкай бярозы.

Небяспека для чалавека[правіць | правіць зыходнік]

Смяротна ядавіты грыб. Мае таксічныя поліпептыды: фалаідзін (смяротная доза для чалавека 0,02—0,03 г), фалаін, a- і p-аманіціны і інш. Нярэдкія выпадкі атручэння з-за памылак пры вызначэнні віду ў час збору грыбоў. Бледная паганка падобная да шампіньёнаў, сыраежак, паплаўкоў ці зялёнак. Трэба памятаць, што ў шампіньёнаў пласцінкі з узростам хутка афарбоўваюцца; у сыраежак не бывае ні вольвы, ні кальца, да таго ж яны адрозніваюцца характэрнай ломкасцю мякаці; паплаўкі адрозніваюцца меншымі памерамі, больш тонкай мякаццю (край капялюшыка ў іх звычайна з выяўленымі радыяльнымі баразёнкамі) і не маюць кольцы; у зялёнкі зеленаватыя пласцінкі, няма кальца і вольвы.

Зноскі

  1. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Бледная паганка // Беларуская ССР: Кароткая энцыклапедыя. Т. 2. — Мн.: БелСЭ. 1979.
  • Бледная паганка // БЭ ў 18 т. Т. 3. — Мн.: БелЭн. 1996.