Мікалай Рыгоравіч Белы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Рыгоравіч Белы
Дата нараджэння 15 (28) сакавіка 1914
Месца нараджэння
Дата смерці 23 лістапада 1976(1976-11-23) (62 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Род дзейнасці урач, пульманолаг, выкладчык універсітэта, фтызіятр, ваенны ўрач
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат медыцынскіх навук (1954)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды
Заслужаны ўрач Беларускай ССР

Мікалай Рыгоравіч Белы (1914—1976) — беларускі спецыяліст у галіне пульманалогіі і фтызіятрыі. Кандыдат медыцынскіх навук (1954)[1]. Заслужаны ўрач Беларускай ССР (1971).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Пэрвамайску Мікалаеўскай вобласці ў сям’і рабочага. Скончыў Адэскі медыцынскі інстытут у 1938 годзе. Урач супрацьтанкавага дывізіёна Далёкаўсходняй арміі, удзельнічаў у баях на рацэ Халхін-Гол, 1938—1939; дывізіённы ўрач стралковай дывізіі Далёкаўсходняй ваеннай акругі, 1939—1941[2].

Падчас Вялікай Айчыннай вайны дывізіённы ўрач стралковай дывізіі Заходняга фронту, быў у акружэнні праціўніка, 1941; начальнік медыцынскай службы Бярэзінскага партызанскага злучэння, 1941—1944. Старэйшы інспектар, начальнік упраўлення Наркамздрава БССР, 1944—1946; навуковы супрацоўнік Беларускага НДІ туберкулёзу, 1946—1949. Асістэнт кафедры туберкулёзу Мінскага медыцынскага інстытута, 1949—1957; прысуджана вучоная ступень кандыдата медыцынскіх навук, 1954[2].

Загадчык кафедры туберкулёзу Мінскага медыцынскага інстытута, 1957—1971, адначасова дэкан лячэбнага факультэта, 1957—1958; прысвоена вучонае званне дацэнта, 1959. Дацэнт кафедры туберкулёзу Мінскага медыцынскага інстытута, 1971—1976[2].

Памёр у Мінску, пахаваны на Паўночных могілках[2].

Навуковая і выкладчыцкая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Выкладаў на кафедры туберкулёзу Мінскага медыцынскага інстытута[1].

Выканаў кандыдацкую дысертацыю «Эндаплеўральны метад разбурэння плеўральных зрашчэнняў пры лёгачным пнеўматораксе», 1953[2].

Аўтар больш за 50 навуковых прац. Кіраваў выкананнем 2 кандыдацкіх дысертацый. Браў удзел у рабоце міжнароднай канферэнцыі па праблемах туберкулёзу, 1971[2].

Старшыня Мінскага гарадскога навуковага таварыства фтызіятраў, 1960-1976[2].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Эндоплевральный метод разрушения плевральных сращений при лечебном пневмотораксе: автореферат диссертации … кандидата медицинских наук / Н. Г. Белый. — Минск, 1954. Физич.характеристики: 20 с.
  • Библиография диссертаций, защищенных в Белорусской ССР за 1945—1955 годы. ― Минск, 1958.