Мікалай Тальваш
| Мікалай Тальваш | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Лебедзь» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Аляксандр Пронскі | ||||||
| Пераемнік | Юрый Радзівіл | ||||||
|
|
|||||||
| Смерць | 25 верасня 1598 | ||||||
| Род | Тальвашы | ||||||
| Бацька | Станіслаў Тальваш | ||||||
| Дзеці | Адам Тальваш | ||||||
| Веравызнанне | лютэранства | ||||||
Мікалай Тальваш (? — 25 верасня 1598) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Паоходзіў з роду Тальвашаў герба «Лебедзь», сын Станіслава Тальваша. З маладосці быў прывучаны да рыцарскіх справаў, ваяваў спачатку разам з князем Раманам Сангушкам на войнах маскоўскіх, потым з Рыгорам Хадкевічам і Мікалаем Радзівілам Рудым, у гэты час ён ужо быў палкоўнікам.
З 23 сакавіка 1566 прызначаны «на новы ўрад кашталяна менскага», з 1570 жамойцкі кашталян, з 1588 маршалак надворны, з 12 лютага 1596 года троцкі кашталян.
У 1565 годзе адпраўлены ад Яна Хадкевіча з часткаю войска ў Інфлянты супраць шведаў караля Эрыка (першае ўварванне шведаў у Інфлянты), дзе на галаву разбіў шэсць тысяч пад вёскай Кірэмпай каля Рэвеля, чатырыста чалавек ўзяў у палон і захапіў некаторыя харугвы. Праз пяць год (у 1570) быў паслом у Маскве, дзе заключыў трохгадовы мір.
У 1577 годзе быў дынабургскім старостам і бяржанскім цівуном. У 1581 годзе трымаў радунскае староства.
Меў сына Адама, які быў таксама жамойцкім кашталянам і дынабургскім старостам.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Boniecki А. Poczet rodów w Wielkim Księstwie Litewskim w XV i XVI wieku. Warszawa: 1883.
- Niesiecki K. Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1846.
