Мікола Сямашка
| Мікола Сямашка | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 1914 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1941 |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэт |
| Мова твораў | беларуская |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
.svg){kind=small}
Мікола Сяма́шка[1] (Мікалай Пятровіч[1]; 1914, вёска Барылы (пазней злілася з вёскай Катушонкі) Полацкі раён, Віцебская вобласць — 1941, пад Оршай) — беларускі паэт. Брат Сцяпана Сямашкі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Пасля заканчэння сямігодкі працаваў у ветрынскай раённай газеце. У 1939 годзе мабілізаваны ў Чырвоную Армію, удзельнічаў у паходзе ў Заходнюю Беларусь. З пачатку Вялікай Айчыннай вайны — на фронце.
Загінуў у 1941 годзе пры абароне Оршы.
Творчасць[правіць | правіць зыходнік]
Першы верш апублікаваў у 1926 годзе (газета «Чырвоная Полаччына»). Аўтар зборніка паэзіі «Шчырасць» (1939). У сваіх лепшых вершах ён натхнёна апяваў хараство роднага краю («Пачатак лета», «Дождж прайшоў», «Вечар на возеры», «Добры дзень, мой верасень багаты»), выказваў захапленне велічнай, магутнай Айчынай і гатоўнасць ісці за яе «ў смяротны бой» («3 вершаў аб Радзіме», «Чырвоная зорка», «У дазоры», «Граніца»). Калі ў грамадзянскіх вершах М. Сямашкі, дзе ў духу часу ўслаўляўся правадыр і сацыялістычнае будаўніцтва, дамінуе пафаснасць, дэкларацыйнасць, то ў вершах асабістых, інтымных адчуваецца глыбокае лірычнае пачуццё, роздум, падмацаваныя канкрэтным жыццёвым вопытам («Жыццё нам б’е сваім чалом», «Ты выйдзі ў сад», «Непарушнае слова», «Студэнтцы»). У многіх вершах Мікалая Сямашкі назіраецца ўплыў фальклорнай паэтыкі, што робіць іх фактуру празрыстай, лёгкай, стварае сюжэтную канву («Дзявочая», «Чаканне», «Чакаючы пісьма», «Дарэмныя трывогі»). Знаёмства М. Сямашкі з рэчаіснасцю Заходняй Беларусі адбілася ў яго нарысах, а таксама вершах («Беспрацоўны», «Як сцюдзёны насунецца змрок», «Я чую твой голас здалёку»), напісаных з афіцыйных ідэалагічных пазіцый. Некаторыя з яго вершаў перакладзены на рускую мову[2].
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Сяма́шка Мікола (Мікалай Пятровіч) // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 343. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Мікола Сямашка // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — С. 524—525. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
- Сопікава, В. В. На Ветрыншчыне, ля памятных знакаў / В. В. Сопікава // Полацкі веснік. — 2018. — 9 лістап. — С. 18.
- Сямашка Мікола // Памяць: Полацкі раён : гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / рэдкал.: І. Б. Каросцік, Р. І. Маслоўскі, А. Л. Петрашкевіч; уклад. С. С. Чарняўская; мастак Э. Э. Жакевіч. — Мінск : Вышэйшая школа, 1999. — С. 644—645.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Сямашка Мікалай Пятровіч // Прыдзвінскі край: гісторыя і сучаснасць
- Семашко Николай Петрович // Праект «Нашы людзі»
