Міна (народ)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Міна, народ)
Міна
(मीणा)
Малюнак 1835 г.
Агульная колькасць 4888 тыс.
Рэгіёны пражывання  Індыя
Мова раджастхані, хіндзі, марвары
Рэлігія індуізм
Блізкія этнічныя групы бхілы

Міна (хіндзі: मीणा) — племя індаіранскага паходжання у Індыі. Жывуць пераважна ў Раджастхане і Мадх’я-Прадэш. Агульная колькасць - 4 888 тыс. чал. (2015 г.)[1].

Міна маюць розныя паданні аб сваім паходжанні. Некаторыя з іх лічаць, што паходзяць непасрэдна ад бога Вішну, іншыя злучаюць сваё з'яўленне з раджпутамі. Аднак большасць гэтых паданняў сфарміравалася толькі ў XIX ст. Відавочна, міна — народ, які паходзіць са старажытнай дзяржавы Матсья на паўночным захадзе сучаснай Індыі. У сярэднявеччы міна набылі статус асобнай высакароднай касты. Былі вядомы кіруючыя дынастыі, што паходзілі ад міна. Тэрыторыі рассялення міна стала змяняліся з-за ваенных сутычак з суседзямі і былі замацаваны толькі ў 1871 г. брытанскай адміністрацыяй.

Асноўныя гаспадарчыя заняткі — земляробства, жывёлагадоўля і рамяство, у тым ліку ткацтва і вытворчасць ювелірных вырабаў. У мінулым важным заняткам мужчын таксама лічылася ваенная справа. Міна спавядаюць індуізм. Распаўсюджаны пашыраныя сем'і і практыка дзіцячых шлюбаў. Міна вядомы каляровай мужчынскай і жаночай вопраткай, упрыгожваннямі з каштоўных металаў, татуіроўкамі цела.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]