Міньцзян
Міньцзян | |
---|---|
кіт. 闽江 | |
| |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 577 км |
Басейн | 60 800 км² |
Расход вады | каля 2 000 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | |
• Месцазнаходжанне | горы Уішань |
• Каардынаты | 26°38′08″ пн. ш. 118°11′01″ у. д.HGЯO |
Вусце | Усходне-Кітайскае мора |
• Месцазнаходжанне | Фучжоу |
• Вышыня | 0 м |
• Каардынаты | 26°02′58″ пн. ш. 119°38′06″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Усходне-Кітайскае мора |
|
|
Краіна | |
Рэгіён | Фуцзянь |
![]() ![]() |
|
![]() |
Міньцзя́н (кіт.: 闽江) — рака ў паўднёва-ўсходняй частцы Кітая, у правінцыі Фуцзянь. Упадае ва Усходне-Кітайскае мора.
Даўжыня ракі 577 км. Плошча вадазбору 60 800 (каля 56 000[1]) км². Сярэдні расход вады каля 2000[2] м³/с. Працякае пераважна ў адгор’ях гор Уішань. Упадае ва Усходне-Кітайскае мора, утвараючы эстуарый. Суднаходная ў ніжнім цячэнні. Вада з ракі выкарыстоўваецца пераважна на арашэнне.
На рацэ ГЭС, горад Наньпін. У эстуарыі — порт Фучжоў.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Міньцзя́н // Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 283. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)