Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь
Перайсьці да навігацыі
Перайсьці да пошуку
| Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь | |
|---|---|
 | |
| Абрэвіятура | Мінфін РБ |
| Адрас | Мінск, вул. Савецкая, д. 7 |
| Тып арганізацыі | міністэрства фінансаў[d] |
| Кіраўнікі | |
| Міністр | Юрый Селіверстаў |
| Першы намеснік | Дзмітрый Кійко |
| Намеснікі | Уладзіслаў Татарыновіч, Вольга Тарасевіч, Алена Печань[1] |
| Заснаванне | |
| Дата заснавання | 25 жніўня 1991 |
| Бюджэт | 278 млрд рублёў[2] (2009 год; 99,2 млн $[3]) |
| Даччыныя арганізацыі | «Белдзяржстрах», «Белэксімгарант» |
| minfin.gov.by | |
Міністэрства фінансаў Рэспублікі Беларусь (Мінфін Беларусі) — орган дзяржаўнага кіравання падпарадкаваны Ураду Беларусі, упаўнаважаны кіраваць дзяржаўным скарбам. Міністр фінансаў прызначаецца і здымаецца з пасады Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь, а намеснікі міністра — Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь па ўзгадненні з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.
З 4 чэрвеня 2020 года года пасаду міністра займае Юрый Міхайлавіч Селіверстаў.
Структура[правіць | правіць зыходнік]
- Цэнтральны апарат — 9 галоўных упраўленняў, 2 дэпартаменты, 9 упраўленняў, па адным аддзеле, інспекцыі і групе, а таксама дзяржаўнае сховішча каштоўнасцей[1];
- 7 упраўленняў выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска;
- Прадпрыемствы «Белдзяржстрах», «Беларуская нацыянальная перастрахавальная арганізацыя», «Белэксімгарант», «Гомельскі Крышталь», «Інфармацыйна-вылічальны цэнтр Мінфіна РБ», «Папяровая фабрыка дзяржаўных знакаў» (Барысаў), «Крыптатэх», «Мінская фабрыка друку», «Белбланкавыд», «Рэспубліканскі цэнтральны дэпазітарый каштоўных папер»;
- Навучальныя ўстановы — Мінскі фінансава-эканамічны каледж, Цэнтр падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кадраў (ЦППКПК) Мінфіна[4].
Задачы[правіць | правіць зыходнік]
- парадкаванне, кіраванне і ўзгадненне фінансавай дзейнасці ведамстваў урада;
- выкарыстанне скарбу для павышэння выніковасці вытворчасці і дзяржаўных прыбыткаў;
- распрацоўка прапаноў аб пазычанні;
- павышэнне выніковасці падаткаабкладання і выканання дзяржаўнага бюджэту;
- прыцягненне, выкарыстанне і пагашэнне знешніх дзяржаўных пазык;
- нагляд за захаваннем зацікаўленасцей дзяржаўнага скарбу;
- парадкаванне гандлю каштоўнымі металамі і камянямі і стварэнне іх запасу;
- парадкаванне распрацоўкі і вытворчасці бяспечных папер;
- нагляд за страхаваннем;
- ліцэнзаванне і нагляд за выкананнем выдадзеных дазволаў;
- парадкаванне рахункаводства і справаздачнасці;
- парадкаванне і нагляд за выкананнем заканадаўства аб аўдыце;
- нагляд за выпускам, абаротам і пагашэннем каштоўных папер.
Паўнамоцтвы[правіць | правіць зыходнік]
- атрыманне на свой запыт ад устаноў звестак аб выкарыстанні дзяржаўных сродкаў, а таксама рахункаводчыя справаздачы аб выкананні абавязкаў перад дзяржавай;
- атрыманне на свой запыт ад выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска зводы мясцовых бюджэтаў і справаздачы аб іх выкананні;
- прыпыненне выдаткоўвання дзяржаўных сродкаў атрымальнікам, якія не падаюць ва ўстаноўленыя тэрміны справаздачы аб іх выкарыстанні, выкарыстоўваюць іх не па прызначэнні або атрымалі іх незаконна;
- выдача пазык паводле дзяржаўнага бюджэту і ўкладанне вольных сродкаў у каштоўныя паперы ці гаспадарчую дзейнасць;
- выдача на запыт выканаўчых камітэтаў абласцей і Мінска пазык на выкананне мясцовых бюджэтаў, абумоўленых іх пагашэннем да канца справаздачнага года;
- пакрыццё страт зводных бюджэтаў абласцей і Мінска пры змяншэнні прыбыткаў ці павелічэнні выдаткаў мясцовых бюджэтаў;
- спагнанне са зводных бюджэтаў абласцей і Мінска сродкаў у дзяржаўны бюджэт пры ўхваленні Саветамі дэпутатаў пастаноў, што змяншаюць прыбыткі ці павялічваюць выдаткі дзяржаўнага бюджэту;
- спагнанне незаконна атрыманых ці не па прызначэнні скарыстаных сродкаў бюджэту, а таксама запазычанасцей і адсоткаў па бюджэтных пазыках;
- выдаткоўванне сродкаў да ўхвалення закона аб рэспубліканскім бюджэце на бягучы год у памеры 1/12 ад мінулагодніх выдаткаў;
- выпатрабаванне дадзеных аб прыбытках і выдатках дзяржаўных пазабюджэтных сродкаў і сродкаў ад прыбытковай дзейнасці бюджэтных устаноў;
- выдача банкам загадаў аб прыпыненні разлікаў рахункаў распарадчыкаў дзяржаўных сродкаў пры парушэнні імі заканадаўства;
- праверка выкарыстання дзяржаўных сродкаў[5].
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Кіраўніцтва Міністэрства фінансаў. Міністэрства фінансаў РБ. Праверана 20 лістапада 2020.
- ↑ Архіўная копія(руск.) (недаступная спасылка). Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь (13 лістапада 2008). Архівавана з першакрыніцы 22 студзеня 2011. Праверана 13 верасня 2021.
- ↑ Звесткі аб сярэднеўзважаным курсе беларускага рубля да замежных валют на валютным рынку Рэспублікі Беларусь за 2009 год. Нацыянальны банк Рэспублікі Беларусь. — Паводле сярэднеўзважанай закупачнай на 2009 год цаны (2803,27) долара за рублі на валютным рынку. Праверана 26 жніўня 2010.
- ↑ Архіўная копія(руск.) (недаступная спасылка). Міністэрства фінансаў РБ. Архівавана з першакрыніцы 25 верасня 2010. Праверана 13 верасня 2021.
- ↑ Пастанова Савета міністраў Рэспублікі Беларусь ад 31 кастрычніка 2001 г. № 1585(руск.) . Нацыянальны прававы інтэрнэт-партал Рэспублікі Беларусь. Праверана 26 жніўня 2010.(недаступная спасылка)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
 Выканаўчая ўлада Беларусі | |
|---|---|
| Міністэрствы | абароны · адукацыі · антыманапольнага рэгулявання і гандлю · архітэктуры і будаўніцтва · аховы здароўя · жыллёва-камунальнай гаспадаркі · замежных спраў · інфармацыі · культуры · лясной гаспадаркі · па надзвычайных сітуацыях · па падатках і зборах · прамысловасці · працы і сацыяльнай абароны · прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя · сельскай гаспадаркі і харчавання · спорту і турызму · сувязі і інфарматызацыі · транспарту і камунікацый · унутраных спраў · фінансаў · эканомікі · энергетыкі · юстыцыі |
| Дзяржаўныя камітэты | |