Міраслава Сапілка

Міраслава Сапілка
Міраслава Сапілка
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Мирослава Сопілка
Дата нараджэння	29 жніўня 1897
Месца нараджэння	Вынныкы, Львоўская вобласць, Украіна;
Дата смерці	28 лістапада 1937 (40 гадоў)
Месца смерці	Кіеў, УССР, СССР;
Пахаванне	мерк. Лук’янаўскія могілкі[d];
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя; Заходне-Украінская Народная Рэспубліка;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэтка, пісьменніца
Мова твораў	украінская мова
Грамадская дзейнасць
Член у	Горно[d]; Заходняя Украіна[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міраслава Сапілка (укр.: Мирослава Сопілка; 24 жніўня 1897, Віннікі, Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі — 28 лістапада 1937, Кіеў, УССР) — украінская паэтэса і празаік.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 24 жніўня 1897 года ў Вінніках у сялянскай сям’і. З дзяцінства батрачыла на сельгасработах. Пасля 1917 года ўладкавалася на працу мадысткай. З ранняга ўзросту захапілася літаратурай, асабліва паэзіяй.

Пачала друкавацца ў 1928 годзе ў часопісах «Вікна», «Сяйво», розных газетах. 12 мая 1929 года была ў ліку заснавальнікаў літаратурнай групы «Горно».

У 1920-х гадах Міраслава Сапілка падтрымлівала сувязь з заходнеўкраінскім рэвалюцыйным падполлем, сябравала з членамі Камуністычнай партыі Заходняй Украіны. Удзельнічала ў нелегальных сходах рэвалюцыйна настроеных чыгуначнікаў, да якіх належаў муж паэткі — Міхаіл Пастушэнка. Двойчы арыштоўвалася польскай дэфензівай.

Пад уплывам савецкай прапаганды, сям’я Пастушэнкі, якая мела да таго часу дваіх дзяцей, імкнулася перабрацца ў СССР. Жадаючы атрымаць вышэйшую адукацыю і паправіць здароўе, Міраслава Сапілка з сям’ёй у канцы 1930 года пераехала ў Савецкую Украіну. Пасялілася спачатку ў Камянцы-Падольскім, дзе працавала ў краязнаўчым музеі. У 1932 годзе пераехала ў Харкаў, а яшчэ пазней — у Ірпень пад Кіевам, дзе і была арыштаваная ў жніўні 1937 года за два тыдні да свайго саракагоддзя.

Была членам харкаўскай літаратурнай арганізацыі «Заходняя Украіна». У 1931 годзе выдала паэтычны зборнік «Працоўным рукам» і кніжку прозы «Пра ўтульны горад Забабоннікі».

30 верасня 1937 года быў арыштаваны і яе муж Міхаіл Пастушэнка. Сужэнцаў абвінавацілі ў шпіянажы ў інтарэсах польскай разведкі. На допытах ні яна, ні яе муж ні ў чым не скампраметавалі сябе і адпрэчылі ўсе абвінавачванні следства. 22 лістапада 1937 года асобая нарада пры НКУС СССР прыгаварыла паэтэсу да расстрэлу. Прысуд быў выкананы 28 лістапада ў Кіеве. Верагодней за ўсё, яе цела было пахавана на Лук’янаўскіх могілках. Доўгі час пра лёс Міраславы Сапілка нічога не было вядома, афіцыйна лічылася, што яна загінула ў ссылцы 18 лістапада 1942 года.

Рэабілітавана пасмяротна. У 1973 годзе выйшаў зборнік выбраных твораў М. Сапілкі «Да сонца».

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Енциклопедія українознавства. У 10-х т. / Гол. ред. Володимир Кубійович. — Парыж; Нью-Йорк: Молоде Життя, 1954—1989.
Мирослава Сопілка. До сонця. — Київ, Дніпро, 1973.
Байцар Андрій. Видатні винниківчани: Науково — краєзнавче видання / А. Л. Байцар. — Львів-Винники, 2012. — 88 с.