Міхаіл Давыдавіч Шыла

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Міхаіл Давыдавіч Шыла
Дата нараджэння 9 лістапада 1920(1920-11-09)
Месца нараджэння вёска Оўзічы, цяпер Іванаўскі раён, Брэсцкая вобласць
Дата смерці 22 снежня 1998(1998-12-22) (78 гадоў)
Месца смерці Пінск
Грамадзянства
Прыналежнасць  СССР,  Беларусь
Род войскаў пяхота
Гады службы 19441946
Званне малодшы сяржант
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн Леніна Ордэн Айчыннай вайны I ступені Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
медалі

Міхаіл Давыдавіч Шы́ла (9 лістапада 1920, в. Оўзічы, цяпер Іванаўскі раён, Брэсцкая вобласць22 снежня 1998) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны і партызанскага руху на тэрыторыі Беларусі. Герой Савецкага Саюза (1945).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

М. Д. Шыла нарадзіўся ў вёсцы Оўзічы (зараз у Іванаўскім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі). Скончыў 7 класаў, працаваў на торфапрадпремстве. Падчас Вялікай Айчыннай вайны з ліпеня 1941 г. па люты 1943 г. кіраваў камсамольскай падпольнай арганізацыяй у роднай вёсцы. З лютага 1943 г. партызан атрада імя С. Лазо партызанскай брыгады імя Молатава, дзейнічаўшай на тэрыторыі Пінскай вобласці. З 1944 г. у Чырвонай Арміі, на 1-м Беларускім і 3-м Прыбалтыйскім франтах. Удзельнік вызвалення Беларусі, Прыбалтыкі, Польшчы, баёў ва Усходняй Прусіі, Германіі.

Камандзір кулямётнага разліку 447-га стралковага палка (397-я стралковая дывізія, 61-я армія, 1-ы Беларускі фронт) гвардыі малодшы сяржант М. Шыла вызначыўся на тэрыторыі Польшчы 28.1.1945 г. пры адбіцці контратак праціўніка каля горада Шнайдэмюль (сучасны горад Піла) і 2.02.1945 г. у баі за населены пункт Рушэндорф (Русінава, на захад ад Піла).

Пасля вайны М. Д. Шыла працягваў службу ў Арміі, у 1946 годзе ў званні капітана звольнены ў запас. Працаваў загадчыкам цэнтральнай ашчаднай касы, пазней загадчыкам аддзела сацыяльнага забеспячэнне ў горадзе Іванава. У 1948 годзе скончыў Пінскую партшколу. Пасля выхаду на пенсію М. Д. Шыла пераехаў у Пінск, дзе займаўся ваенна-патрыятычным выхаваннем моладзі.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

і інш.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Шыла Міхаіл Давыдавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — С. 10. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).
  • Навечно в сердце народном: Справочник / Главный ред. И. П. Шамякин. — 3-е изд., испр. и доп. — Мн.: БелСЭ, 1984. — С. 589. — 607 с. — 65 000 экз. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]