Міхаіл Канстанцінавіч Рагоўскі
| Міхаіл Канстанцінавіч Рагоўскі | ||||
|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 15 чэрвеня 1925 | |||
| Месца нараджэння | в. Няжараўка, Любанскі раён, Мінская вобласць | |||
| Дата смерці | 5 снежня 1981 (56 гадоў) | |||
| Месца смерці | Любанскі раён, Мінская вобласць | |||
| Грамадзянства | ||||
| Прыналежнасць |
 СССР |
|||
| Род войскаў | пяхота | |||
| Гады службы | 1944—1949 | |||
| Званне |
 |
|||
| Бітвы/войны | ||||
| Узнагароды і званні |
|
|||
Міхаіл Канстанцінавіч Рагоўскі (15 чэрвеня 1925, Любанскі раён, Мінская вобласць — 5 снежня 1981) — савецкі вайсковец, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, поўны кавалер ордэна Славы, камандзір аддзялення 498-га стралковага палка 132-й стралковай дывізіі 47-й арміі 1-га Беларускага фронту, сяржант.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 15 чэрвеня 1925 года ў вёсцы Няжараўка Любанскага раёна Мінскай вобласці ў сялянскай сям'і. Беларус. Скончыў 5 класаў.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны, знаходзіўся на часова акупаванай тэрыторыі Беларускай ССР і з 1942 года па чэрвень 1944 года ваяваў у 64-й партызанскай брыгадзе імя Чкалава.
У Чырвонай Арміі і на фронце з ліпеня 1944 года. Асабліва вызначыўся ў баях на тэрыторыі Польшчы і Германіі.
Камандзір аддзялення 498-га стралковага палка сяржант Міхаіл Рагоўскі 15 студзеня 1945 года пры пашырэнні плацдарма на левым беразе ракі Вісла ў раёне на захад ад польскага горада Яблонна-Легьонава ў рукапашнай сутычцы знішчыў трох праціўнікаў.
Загадам па 132-й стралковай дывізіі ад 23 студзеня 1945 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рагоўскі Міхаіл Канстанцінавіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].
У баі за польскі населены пункт Загемюль, размешчаны ў чатырох кіламетрах на паўночны захад ад польскага горада Дейч-Кроне, 1 лютага 1945 года камандзір аддзялення 498-га стралковага палка сяржант Міхаіл Рагоўскі у ліку першых уварваўся ў Загемюль і аўтаматным агнём падавіў варожую кулямётную кропку.
Загадам па 47-й арміі ад 5 сакавіка 1945 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях сяржант Рагоўскі Міхаіл Канстанцінавіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].
Пры прарыве абароны праціўніка 14 красавіка 1945 года на ўсход ад населенага пункта Ной-Барнім, размешчанага ў адзінаццаці кіламетрах на ўсход ад германскага горада Врыцэн, камандзір аддзялення 498-га стралковага палка сяржант Міхаіл Рагоўскі гранатамі разбіў кулямётнае гняздо, затым з аўтамата знішчыў шасцярых варожых салдат, палягчаючы прасоўванне сваёй пяхоце. У гэтым баі ён замяніў выбыўшага са строю камандзіра ўзвода і асабістым прыкладам павёў байцоў за сабой.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 31 мая 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Рагоўскі Міхаіл Канстанцінавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].
Дзень Перамогі воін сустрэў на берагах ракі Эльбы, і працягваў несці вайсковую службу. У 1949 годзе старшына Рагоўскі М. К. дэмабілізаваны.
Жыў у вёсцы Дарасіно Любанскага раёна Мінскай вобласці. Працаваў лесатэхнікам ва Урэчскім лясніцтве Слуцкага лясгаса. Памёр 5 снежня 1981 года.
Узнагароджаны ордэнамі Славы 1-й, 2-й і 3-й ступені, медалямі[1].
Адна з вуліц у вёсцы Дарасіно названа імем Міхаіла Рагоўскага[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д Міхаіл Канстанцінавіч Рагоўскі на сайце «Героі краіны»
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Рагоўскі Мікалай Канстанцінавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 202. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
- Беляев И. Н., Сысоев А. Н. Хроника солдатской славы. — Минск, 1970. (руск.)
- Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. — Минск, 2006/ (руск.)
- Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
- Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984. (руск.)
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
Михаил Константинович Роговский на сайце «Героі краіны»