Мікалай Аляксандравіч Гарулёў

Мікалай Аляксандравіч Гарулёў
Мікалай Аляксандравіч Гарулёў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	6 лістапада 1919
Месца нараджэння	Баева, Баеўская воласць[d], Горацкі павет, Гомельская губерня, РСФСР;
Дата смерці	7 мая 1980 (60 гадоў)
Грамадзянства	СССР;
Альма-матар	МДУ імя А. А. Куляшова;
Месца працы	За Радзіму; Беларусь; Нёман; Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Максіма Горкага; Спадчына;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, празаік, паэт, драматург, сцэнарыст, перакладчык
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР; Саюз беларускіх пісьменнікаў;
Узнагароды	;

Мікалай Аляксандравіч Гарулёў (6 лістапада 1919, Баева, цяпер Дубровенскі раён — 7 мая 1980) — рускі і беларускі савецкі паэт, празаік, перакладчык, сцэнарыст і драматург. Заслужаны работнік культуры БССР (1979)^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 6 лістапада 1919 года ў сям’і настаўніка^[2]. Скончыў аддзяленне рускай мовы і літаратуры філалагічнага факультэта Магілёўскага педагагічнага інстытута ў 1941 годзе^[2]. На пачатку Вялікай Айчыннай вайны^[1] баец 1-га камуністычнага знішчальнага батальёна пры ЦК КП Беларусі, потым — баец, афіцэр-палітработнік у Савецкай Арміі^[2].

Пасля дэмабілізацыі ў 1947 годзе працаваў адказным сакратаром магілёўскай абласной газеты «За Радзіму»^[2]. У 1949 годзе пераехаў у Мінск, працаваў у Дзяржаўным выдавецтве БССР, у рэдакцыі часопіса «Советская Отчизна», загадчыкам літаратурнай часткі Рускага драматычнага тэатра, на кінастудыі і культуры Беларусі^[2]. У 1970—1979 гадах адказны сакратар рэдакцыі бюлетэня «Помнікі гісторыі і культуры Беларусі»^[1].

Член СП СССР з 1947 года.

Памёр 7 мая 1980 года^[2].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Паэзія і проза[правіць | правіць зыходнік]

Першы верш апублікаваў у газеце «Камунар Магілёўшчыны» ў 1938 годзе^[2]. Пісаў на рускай і беларускай мовах^[2]. У 1949 годзе выдаў нарыс «Шлях рацыяналізатара»^[2].

Аўтар зборнікаў вершаў «Сверстники» (1950), «В пути» (1956), аповесці для юнацтва «Друзья-товарищи» (1954), раману пра жыццё студэнцкай моладзі напярэдадні і ў першыя месяцы Вялікай Айчыннай вайны «Прощайте, любимые» (1979), аповесці для дзяцей «Новый учитель» (1974), юмарыстычных апавяданняў^[2].

Зрабіў літаратурны запіс кнігі М. Каралёва «Сыновья народа» (1955)^[2].

Драматургія[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў як драматург. Аўтар п’ес «Выбух» (з М. Алтуховым, 1959, пастаўлена ў 1958), «Второе знакомство» (паст. 1960, выд. 1961), «Если любишь» («Призвание»; паст. 1962, выд. 1963), «Моя дочь» (паст. у 1965, выд. 1966), «Друг или враг» («Кровью скреплённая»; паст. 1966, выд. 1967), «Месть Половинкина» (паст. 1968), «Москвич-408» (1971) і іншыя прысвечаны маральна-этычным праблемам^[1]^[2].

Напісаў кінааповесь «Наследники Матвея Марковича» (1963) і сцэнарыі трох дакументальных фільмаў^[2].

Пераклады[правіць | правіць зыходнік]

Пераклаў на рускую мову раманы М. Паслядовіча «Святло над Ліпскам» (1950) і М. Зарэцкага «Вязьмо» (1965), а таксама паасобныя творы Я. Коласа, Э. Самуйлёнка, П. Галавача, М. Танка, П. Панчанкі, А. Бялевіча, У. Краўчанкі, Я. Скрыгана, І. Мележа і іншых^[2].

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Наследники: Пьесы. — Мн., 1971
Признание. — Мн., 1976

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Медалі^[2]
Заслужаны работнік культуры Беларускай ССР (1979)^[2]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

↑ ^а ^б ^в ^г Горулёв Николай Александрович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 165-166. — 737 с.
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п Биография, Гарулёў Мікола (Гарулёу Микола, Горулёв Николай). Біяграфія.(недаступная спасылка)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Биография, Гарулёў Мікола (Гарулёу Микола, Горулёв Николай). Біяграфія.(недаступная спасылка)

[БС-1] а ^б ^в ^г Горулёв Николай Александрович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 165-166. — 737 с.

[БГМ-2] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п Биография, Гарулёў Мікола (Гарулёу Микола, Горулёв Николай). Біяграфія.(недаступная спасылка)

[1]

[2]