Перайсці да зместу

Нарыман Энверавіч Джэлялаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Нарыман Энверавіч Джэлялаў
Дата нараджэння 27 красавіка 1980(1980-04-27) (44 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Адукацыя
Член у
Род дзейнасці палітык, вядучы, настаўнік, журналіст
Узнагароды
ордэн «За заслугі» ІІІ ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нарыма́н Энве́равіч Джэля́лаў, таксама Нарыма́н Энве́равіч Джэля́л (крымскатат.: Nariman Celâl; Нариман Джелял, укр.: Наріман Енверович Джелялов; нар. 27 красавіка 1980 года, Наваі, Узбекская ССР) — украінскі крымскататарскі палітык, выкладчык, палітолаг і журналіст. Намеснік старшыні Меджліса крымскататарскага народа (з 2013 года), кіраўнік інфармацыйна-аналітычнага аддзела.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Наваі Бухарскай вобласці Узбекскай ССР.

У 1989 годзе пераехаў у Крым, вучыўся ў Майскім НВК у Джанкоі.

У 2005 годзе скончыў Адэскі нацыянальны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Паліталогія».

Працаваў вядучым на тэлеканале «ATR», карэспандэнтам рэспубліканскай газеты «Аўдэт» і выкладаў гісторыю і правазнаўства ў Сімферопальскай міжнароднай школе. Акрамя таго, вывучаў паліталогію і ўваходзіў у склад Меджліса крымскататарскага народа.

У 2012 годзе балатаваўся ў Вярхоўную Раду Украіны па 2-й мажарытарнай акрузе[1], але за 11 дзён да выбараў зняў сваю кандыдатуру[2].

У лістападзе 2013 года, пасля абрання Рэфата Чубарава старшынёй Меджліса, Джэлялаў стаў адным з яго намеснікаў, узначаліўшы інфармацыйна-аналітычны аддзел арганізацыі[3].

Пасля таго, як Крым быў у 2014 годзе анексаваны Расіяй, а старшыні Меджліса Чубараву і нефармальнаму лідару крымскататарскага народа Мустафе Джемілеву быў забаронены ўезд на яго тэрыторыю, Джэлялаў аказаўся самым высокапастаўленым дзеячам Меджліса ў Крыме і фактычным лідарам арганізацыі[4], каментуючы для сусветных медыя становішча крымскататарскага народа ў новых умовах[5][6][7].

У канцы жніўня 2021 года ў Кіеве прысутнічаў на міжнародным саміце «Крымская платформа», арганізаваным уладамі Украіны для вяртання кантролю над паўвостравам[8].

3-4 верасня 2021 года прадстаўнікі расійскай улады ў Крыме правялі шэраг ператрусаў у будынках крымскіх татар і затрымалі Джэлялава і яшчэ чатырох украінцаў[9]. Яго і іншых затрыманых вывезлі ў невядомым накірунку з сяла Першамайскае Сімферопальскага раёна Крыма[10]. Супрацоўнікі ФСБ трымалі яго ў кайданках з мяшком на галаве, аказвалі на яго псіхалагічны ціск і ставіліся да яго асабліва жорстка. Старшыня Меджліса Рэфат Чубараў адзначыў, што яго намесніку Джелялаву акупацыйная ўлада прад’явіла абвінавачванні ў «дыверсіі»[11].

Пазней ФСБ РФ апублікавала заяву аб тым, што Джэлялаў падазраецца ў падарванні ўчастка газаправода, які адбыўся 23 жніўня 2021 года недалёка ад Перавальнага, каля Сімферопаля[12]. 29 кастрычніка 2021 года сімферопальскі «суд» падоўжыў арышт Джелялава да 23 студзеня 2022 года[13].

Рэзалюцыя Генеральнай Асамблеі ААН 76/179 «Сітуацыя з правамі чалавека ў Аўтаномнай Рэспубліцы Крым і г. Севастопаль, Украіна» ад 16 снежня 2021 года выказала глыбокую занепакоенасць у сувязі з тым, што расійская ўлада ўжывае катаванні для атрымання «прызнанняў» падчас палітычна матываваных судоў, адвольныя затрыманні і арышты грамадзян Украіны, у тым ліку Нарымана Джэлялава[14].

У зняволенні Джэлялаў пісаў артыкулы, дзе аналізаваў сітуацыю ў Крыме пасля расійскай акупацыі[15].

28 чэрвеня 2024 года Нарымана Джэлялава ўдалося вярнуць ва Украіну ў выніку абмену[16].

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Профіль кандыдата(недаступная спасылка). «Незалежнае бюро навін». Архівавана з першакрыніцы 13 сакавіка 2014. Праверана 13 сакавіка 2014.
  2. ↑ Восем кандыдатаў у нардэпы знялі свае кандыдатуры з выбараў, якія маюць адбыцца (руск.)(недаступная спасылка). «УРА-Інфарм». Архівавана з першакрыніцы 13 сакавіка 2014. Праверана 13 сакавіка 2014.
  3. ↑ У новага кіраўніка Меджліса з’явілася пяць намеснікаў (руск.). «Весці». Праверана 13 сакавіка 2014.
  4. ↑ "Как в Крыму пытаются запретить меджлис крымских татар". BBC News Украіна(руск.). 2016-03-10. Праверана 2021-07-26.
  5. ↑ Фёдор Стоянов (2015-12-31). "Нариман Джелял: Крымским татарам кидать друг в друга обвинения — врагам на радость". «Крым.Рэаліі»(руск.). Праверана 2021-07-26.
  6. ↑ Кирилл Гуськов. Нариман Джелялов: у наших визави быстро кончилось терпение (руск.). «Коммерсантъ» (5 верасня 2016). Праверана 26 ліпеня 2021.
  7. ↑ Ayyıldız Huri Kaptan. İşgalden bu yana Kırım’daki yaşamda neler değişti? Nariman Celal anlattı (тур.)(недаступная спасылка). Kırım Haber Ajansı (28 лютага 2021). Архівавана з першакрыніцы 28 лютага 2021. Праверана 26 ліпеня 2021.
  8. ↑ Аксельрод Давид (2021-09-04). "Нариман Джелял: политик, активист, журналист". Крым.Рэаліі(руск.). Праверана 2021-09-04.
  9. ↑ "Задержанных в Криму пятерых крымских татар подозревают в «диверсии»: им грозит 15 лет тюрьмы". РБК-Украіна(руск.). Праверана 2021-09-06.
  10. ↑ "В оккупированном Крыму силовики проводят обыск у заместителя главы Меджлиса". РБК-Украіна(руск.). Праверана 2021-09-06.
  11. ↑ "Адвокат розповів про стан Джелялова перед судилищем окупантів". 24 Канал(укр.). Праверана 2021-09-06.
  12. ↑ "ФСБ подозревает Джелялова в диверсии на газопроводе в Крыму: стали известны подробности". РБК-Украіна(руск.). Праверана 2021-09-10.
  13. ↑ «Суд» в Крыму продлил арест Джелялову до 23 января (руск.). РБК-Украина (29 кастрычніка 2021). Праверана 30 кастрычніка 2021.
  14. ↑ https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/LTD/N21/311/39/pdf/N2131139.pdf?OpenElement
  15. ↑ З Криму знову створюють сховище вірних прислуг Кремля, - політв'язень Наріман Джелял (укр.). QIRIM.News (25 снежня 2022). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2023. Праверана 10 красавіка 2023.
  16. ↑ З російського полону повернули 10 цивільних українців. Серед них заступник голови Меджлісу (укр.). Українська правда. Праверана 29 чэрвеня 2024.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Інтэрв’ю

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Нарыман_Энверавіч_Джэлялаў&oldid=4817793"