Наста Кудасава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Наста Кудасава
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 25 мая 1984(1984-05-25) (39 гадоў)
Месца нараджэння
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэтка, літаратуразнаўца, літаратар
Мова твораў беларуская
Прэміі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Наста Кудасава, поўнае імя Настасся Фёдараўна Кудасава (нар. 25 мая 1984, Рагачоў, Гомельская вобласць) — беларуская паэтэса.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыла СШ № 5 г. Рагачова, аддзяленне рускай філалогіі філалагічнага факультэта БДУ (2006), магістратуру БДУ па спецыяльнасці «Літаратуразнаўства» (2007). Займаецца выхаваннем дваіх дзяцей: сына Ягора і дачкі Марыі.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Пачала пісаць вершы з шасці гадоў. У перыядычных выданнях вершы друкуюцца з 1999 г. («Наша Ніва», «Літаратурная Беларусь», «Дзеяслоў», «Маладосць», «Верасень» і інш.). Аўтар кніг паэзіі «Лісце маіх рук» (Логвінаў, 2006), «Рыбы» (2013), «Маё невымаўля» (2016), «Вясна. Вуснам цесна» (2021). З’яўляецца ўдзельнікам альманахаў «Скрыпторый», «Літаратурны квартал», зборніку паэзіі «Яна і я», удзельнік праекту «Начная чытанка» (2007) і розных паэтычных фестываляў.

Творы перакладзены на рускую, украінскую, англійскую, польскую, чэшскую і балгарскую мовы.

Прызнанне[правіць | правіць зыходнік]

  • Заахвочвальная прэмія часопіса «Дзеяслоў» у 2003 годзе (намінацыя «Дэбют»).
  • Прэмія Беларускага ПЭН-цэнтра «Кніга году — 2016»
  • Стыпендыя імя Магдалены Радзівіл для пісьменніц і перакладчыц у 2018 годзе
  • Прэмія «Празрысты Эол» у 2018 годзе ў намінацыі «Найлепшая паэтычная публікацыя года»
  • Лаўрэатка першага фэсту Уладзіміра Караткевіча (2019)
  • Лаўрэатка літаратурнай прэміі імя Міхася Стральцова (2021)
  • Лаўрэатка Глінянага Вялеса (2022)

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паэзія[правіць | правіць зыходнік]

  • «Лісьце маіх рук». Мінск: Логвінаў, 2006. — 76 с.
  • «Рыбы». Мінск: Харвест, 2013. — 64 с.
  • «Маё невымаўля». Мінск: Кнігазбор, 2016. — 116 с.
  • «Вясна. Вуснам цесна». Мінск: Кнігазбор, 2021. — 188 с.
  • «Я працягваю». Візенбург/Марк (Германія): Hochroth, 2023.

Творы ў часопісах[правіць | правіць зыходнік]

Пераклады[правіць | правіць зыходнік]

Рэцэнзіі на творчасць Н. Кудасавай[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]