Нацыянальны парк Гаўя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
нацыянальны парк Гаўя
лат.: Gaujas nacionālais parks
Катэгорыя МСАП — II (Нацыянальны парк)
Размяшчэнне Латвія
Плошча
  • 91 790 га[1]
Дата заснавання 14 верасня 1973
Сайт daba.gov.lv/publi… (лат.)
physical
нацыянальны парк Гаўя
нацыянальны парк Гаўя

Нацыянальны парк Гаўя (лат.: Gaujas nacionālais parks) — самы вялікі нацыянальны парк у Латвіі.

Парк займае плошчу ў 917,45 км² ў даліне ракі Гаўя, у некалькіх кіламетрах ад горада Валміера на паўночным усходзе да пасёлка Мур'яні (Мур'янскі мост). Заснаваны 14 верасня 1973 года і з'яўляецца найстарэйшым нацыянальным паркам Латвіі. Адміністрацыя парку размешчана ў горадзе Сігулда.

Уцёсы з пясчаніку на Гаўі ў раёне Цэсіса

Парк асабліва вядомы дзякуючы скалам з дэвонскага пясчаніку, размешчаным уздоўж берагоў ракі Гаўя. У некаторых месцах у раёне Сігулды вышыня гэтых скалаў дасягае 90 метраў. Паўднёва-ўсходняя частка парку з'яўляецца папулярным месцам адпачынку жыхароў горада Рыгі, а паўночна-заходняя частка пераважна прыродаахоўная зона.

Раней гэты раён часам называлі «Лівонскай Швейцарыяй», і турысты пачалі тут бываць яшчэ ў XIX стагоддзі.

Акрамя гарадоў Цэсіс і Сігулда, на тэрыторыі нацыянальнага парку таксама размешчаны Лігатнэ, а непадалёк знаходзіцца горад Валміера. Тэрыторыя парку таксама ўключае ў сябе некалькі гістарычных будынкаў: Турайдскі замак, Лтелстраўпэ (замак і царква), маёнтак Унгурмуйжа.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  1. World Database on Protected Areas — 1981.