Нацыянальны тэатр Івана Вазава
| Нацыянальны тэатр Івана Вазава | |
|---|---|
| балг.: Народен театър "Иван Вазов" | |
 Будынак тэатра | |
| Заснаваны | у 1904 годзе |
| Месцазнаходжанне | |
| Архітэктар | Fellner & Helmer[d] |
| Сайт | nationaltheatre.bg |
|
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Нацыянальны тэатр Івана Вазава (балг.: народен театър "Иван Вазов") — нацыянальны драматычны тэатр у сталіцы Балгарыі горадзе Сафіі, названы ў гонар класіка балгарскай драматургіі Івана Вазава. З'яўляецца галоўнай тэатральнай сцэнай Балгарыі.
Нацыянальны тэатр Івана Вазава з'яўляецца найстарэйшым і самым аўтарытэтным тэатрам у Балгарыі пасля вызвалення, ён з'яўляецца наступнікам сталічнай драматычнай групы «Сляза і смех» (балг.: Сълза и смях), якая ў 1904 годзе была ператворана ў Балгарскі нацыянальны тэатр, з 1906 да 1952 года — Нацыянальны тэатр, у 1952-62 гадах зваўся Нацыянальны тэатр Кръстю Сарафов, надалей у 1962 — 77 гады і з 1982 года ўвесь час — Нацыянальны тэатр Івана Вазава.
Агульная інфармацыя[правіць | правіць зыходнік]
Нацыянальны тэатр Івана Вазава знаходзіцца ў раскошным адмыслова пабудаваным тэатральным будынку па адрасе: вул. Ігната Дзякана, б. 5, г. Сафія-1000 (Балгарыя).
Будынак тэатра збудаваны ў 1906 годзе па праекце Бюро Фельнер & Гельмер. Пабудова зведала некалькі пажараў, але штораз была рэканструявана.
У наш час Сафійскі Нацыянальны тэатр мае сучаснае абсталяванне і вялікую сцэну на 750 месцаў, таксама камерную залу на 120 месцаў і сцэну на чацвёртым паверсе на 70 пасадкавых месцаў для гледачоў.
У наш час дырэктарам тэатра з'яўляецца Павел Васеў (балг.: Павел Васев).
Будынак тэатра[правіць | правіць зыходнік]
Будынак Нацыянальнага тэатра быў пабудавана непадалёк ад былога княскага палаца ў Сафіі (сёння гэты будынак Нацыянальнай мастацкай галерэі) па праекце аўстрыйскага архітэктарскага бюро «Бюро Фельнер & Гельмер». Будаванне было завершана ў канцы 1906, і ўрачыста адкрыта для выступаў 3 студзеня 1907 года.
У 1923 годзе падчас выставы пачаўся пажар, які нанёс будынку значныя пашкоджанні. Тэатр быў канчаткова адноўлены ў 1929 годзе па праекце нямецкага архітэктара Марціна Дзюльфера, працамі кіраваў балгарскі інжынер-будаўнік Кірыл Чапараў (балг.: Кирилл Чапаров).
Падчас бамбардзіровак Сафіі ў ходзе Другой сусветнай вайны (1943-44) будынку Нацыянальнага тэатра была нанесеная сур'ёзная шкода. Адрэстаўраваны ён быў у 1945 годзе. Апошняя па часе рэканструкцыя тэатральнага памяшкання мела месца ў 1971-75 гады, тады ж была створаная адмысловая камерная зала.
У 2007 годзе ў Нацыянальным тэатры Івана Вазава былі праведзены рамонтныя працы, быў абноўлены фасад, дах, скульптуры і г.д.
У малярстве фасадаў былі скарыстаны фарбы з утрыманнем каўчуку, што павялічвае цягавітасць сцен пры розных пагодных умовах. Пазалочаныя дэкаратыўныя элементы былі наноў пакрыты сусальным золатам.
Нацыянальны тэатр у 1904—1944 гадах[правіць | правіць зыходнік]
Пасля стварэння тэатра галоўным рэжысёрам тэатра стаў Ёзаф Шаха. У адкрытым 1925 года тэатральнай вучэльні выхоўвалася новае пакаленне таленавітых артыстаў. У 1920 — 30-х гадах, калі дырэктарам амаль 2 дзесяцігоддзі быў Уладзімір Васілеў.
Тэатр у паваеннай БНР[правіць | правіць зыходнік]
Нягледзячы ідэалагічную зашоранасць і нагляд, а таксама панаванне ў мастацтве догмаў так званага сацыялістычнага рэалізму, на сцэне Нацыянальнага тэатра ў Сафіі ў паваенны час былі пастаноўкі высокага мастацкага ўзроўня, галоўным чынам класічныя творы балгарскай і сусветнай драматургіі.
Пасля 1989 года[правіць | правіць зыходнік]
З пачатку 1990-х гадоў дырэктарам тэатра з'яўляецца прафесар Васіль Стэфанаў, з перапынкам на перыяд 2000-03 гадоў.
У выніку дэмакратычных змен, тэатр усталяваў непасрэдныя стасункі з іншымі тэатральнымі калектывамі Еўропы, браў удзел у шэрагу тэатральных фестывалей і конкурсаў.