Дзівасіл шурпаты

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Нашатырка)
Дзівасіл шурпаты
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Inula hirta


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  557649
EOL  6237887
IPNI  225925-1
TPL  gcc-29409

Дзівасіл шурпаты[3][4][5] (Inula hirta) — від травяністых раслін роду Дзівасіл сямейства Астравыя (Asteraceae), распаўсюджаны ў паўднёвай і сярэдняй Еўропе і заходняй Сібіры. Уся расліна (лісце і сцёблы) моцна валасатая; характарызуецца жорсткімі валасінкамі; лісце знізу выразна сеткаватае. Этымалогія: лац.: hirtus — «валасаты»[6].

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Шматгадовая расліна 30-65 см вышынёй. Уся расліна пакрыта доўгімі адсталымі рудаватымі жорсткімі валасінкамі. Кошыкі параўнальна буйныя (у квітнеючым стане да 5-5.5 см у дыяметры), адзінкавыя або, радзей, яшчэ 2-3 кошыкі на бакавых галінах. Кветкі залаціста-жоўтыя. Крайнія язычковыя кветкі шматлікія, 20-30 мм даўжынёй[4].

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Від расце на большай частцы Еўропы, акрамя поўначы, а таксама ў Заходняй Сібіры[7][8].

Ва Украіне расце на стэпавых участках, травяністых схілах, лугах і ўзлесках лясоў на ўсёй тэрыторыі, рассеяна[4]. Уваходзіць у пералікі відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення на тэрыторыі Днепрапятроўскай і Запарожскай абласцей[5].

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. а б в Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К., 1987. — С. 326. (руск.) (укр.)
  5. а б Андрієнко Т. Л., Перегрим М. М. (уклад.). Офіційні переліки регіонально рідкісних рослин адміністративних територій України (довідкове видання). — Київ, 2012. — 148 с. — ISBN 978-966-542-512-0.
  6. Dictionary of Botanical Epithets. (англ.)
  7. The Euro+Med PlantBase. (англ.)
  8. GRIN-Global Web v 1.10.1.5. (англ.)