Немцы

Немцы (Deutsche)
Фрыдрых I Ульрых Юнінген Кацярына II Ота Бісмарк Іаган Гутэнберг Гердэр Гётэ Эрых Рэмарк Клара Цэткін Генрых Бёль Гельмут Коль Ангела Меркель
Агульная колькасць	64 598 000 (2016)
Рэгіёны пражывання	Германія — 58 179 000 Славакія — 46 тыс. Венгрыя — 178 000 . Францыя — 639 000 Польшча — 122 000 Вялікабрытанія — 131 000 ЗША — 1 532 000 Канада — 711 000 Бразілія — 565 000 Балівія — 229 000 Парагвай — 225 000 Чылі — 42 000 Аўстралія — 130 000 Расія — 387 000 Казахстан — 396 000 Украіна — 31 000 Намібія — 26 000 Танзанія — 11 000 Беларусь — 2 474
Мова	нямецкая
Рэлігія	каталіцызм, пратэстантызм
Блізкія этнічныя групы	аўстрыйцы, германашвейцарцы, эльзасцы

Немцы (ням.: Deutsche) — германскі народ, асноўнае насельніцтва Германіі. Агульная колькасць (2016 г.) — 64 598 000 чал.

Этымалогія

Сучасная нямецкая саманазва Deutsche паходзіць ад гутарковых слоў diutisc, theodisk (ад протагерманскага þiudiskaz, літаральна "простыя людзі"), якімі ў раннім сярэднявеччы ў Франкскай імперыі і англасаксонскіх дзяржавах называлі германскае насельніцтва ў адрозненні ад раманскага і кельцкага.

Славянскае слова «немцы» (польск.: Niemcy, чэшск.: Němci, славацк.: Nemci, балг.: Немците і г. д.) таксама з'явілася ў раннім сярэднявеччы ў выніку кантактаў славян з германскімі плямёнамі. Яно магло значыць людзей, якія размаўлялі на незразумелай мове («нямыя»), або ад назвы германскага племені неметаў.

Рассяленне

У наш час большая частка немцаў жыве ў Германіі, а таксама ў суседніх краінах (Францыя, Вялікабрытанія, Данія і г. д.).

Ужо ў сярэднявеччы ў выніку перасяленняў і асіміляцыі мясцовага насельніцтва буйныя групы нямецкага насельніцтва з'явіліся ў Прыбалтыцы, поўначы сучаснай Польшчы, Чэхіі, Трансільваніі (так званыя Трансільванскія саксы). Важным цэнтрам перасялення і развіцця нямецкай культуры стала Усходняя Прусія.

Буйныя хвалі нямецкіх міграцый мелі месца ў XVII - першай палове XX ст. ў Новы Свет, у XVIII ст. — у Расійскую імперыю, у канцы XIX - XX ст. — у германскія калоніі Афрыкі.

Аднак лёс нашчадкаў нямецкіх перасяленцаў у іншых краінах складваўся па-рознаму. Пасля паражэння Германіі ў I Сусветнай вайне большасць немцаў была вымушана пакінуць каланіяльныя тэрыторыі. Адзіная прыкметная нямецкая абшчына захавалася толькі ў Намібіі. Пачалася рээміграцыя нямецкага насельніцтва з краін Усходняй Еўропы. Падчас II Сусветнай вайны мірнае нямецкае насельніцтва прымусова высялялася з еўрапейскай часткі СССР у Казахстан і Сярэднюю Азію. Тыя савецкія немцы, што апынуліся на акупаваных тэрыторыях, масава пакідалі раней населеныя раёны разам с нацысцкім войскам. Пасля заканчэння вайны немцы прымусова высяляліся з краін Усходняй Еўропы. Асабліва значныя прымусовыя перасяленні адбыліся з Усходняй Прусіі і Судэцкай вобласці.

Мова

Асноўны артыкул: Нямецкая мова

Мова — нямецкая. Належыць да германскай групы індаеўрапейскай сям'і.

Немцы ў Беларусі

Асноўны артыкул: Немцы ў Беларусі

У 2009 г. у Рэспубліцы Беларусь жыло 2474 чал., якія вызначалі сваю этнічную тоеснасць як немцы.