Перайсці да зместу

Нові-Град

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Город
Нові-Град
басн.: Bosanski Novi, сербск.: Нови Град / Novi Grad, харв.: Bosanski Novi
45°02′47″ пн. ш. 16°22′40″ у. д.HGЯO
Краіна  Боснія і Герцагавіна
Этнітэт [[Рэспубліка Сербская]]
Гісторыя і геаграфія
Заснаваны 1280
Вышыня цэнтра 216 м
Часавы пояс UTC+1
Насельніцтва
Насельніцтва
  • 10 120 чал. (2013)[1]
Лічбавыя ідэнтыфікатары
Паштовы індэкс 79 220
opstina-novigrad.com
Паказаць/схаваць карты
Нові-Град (Боснія і Герцагавіна)
Нові-Град
Нові-Град

Нові-Град (басн.: Bosanski Novi, сербск.: Нови Град / Novi Grad, харв.: Bosanski Novi) — горад у паўночнай частцы Босніі і Герцагавіны. Адміністрацыйны цэнтр аднайменнай абшчыны. Уваходзіць у рэгіён Прыедар Рэспублікі Сербскай. Горад размешчаны на рацэ Уна, на мяжы з Харватыяй насупраць харвацкага горада Двор. У горадзе ёсць пошта, бальніца, пачатковыя і сярэднія школы, крамы, культурныя цэнтры і т. п.

Да Баснійскай вайны горад меў назву Босанскі-Нові. Затым урадамі Рэспублікі Сербскай уведзены Нові-Град ці проста Нові (затым часова адменена судом БіГ) і зноў зацверджана назва Нові-Град[2].

Чыгуначны вакзал

Абшчына Нові-Град размешчана на паўночным захадзе Босніі і Герцагавіны паміж рэкамі Сана і Уна. Плошча — 470 км². Клімат умераны кантынентальны.

Горад Нові-Град упершыню згадваецца ў 1280 годзе пад рымскай назвай Castrum Novum, што ў перакладзе азначае «новы горад». У 1895 годзе Аўстра-Венгерскія кіраўнікі перайменавалі горад у Босанскі-Нові. Былі драўляныя масты цераз рэкі Уна і Сана. Мясцовыя жыхары асцерагаліся паводак вясной і восенню. У 1872 годзе абшчына Босанскі-Нові стала першай у баснійскай краіне, якая мела чыгуначную станцыю. Першая бальніца пабудавана прыкладна ў гэты ж час.

Горад:

Усяго: 13,588 чал.

У 2006 годзе большасць насельніцтва абшчыны складалі этнічныя сербы.

Колькасць насельніцтва горада па перапісу 2013 года склала 11 063 чалавек, абшчыны — 28 799 чалавек.

  1. http://www.statistika.ba/?show=12&id=20397
  2. Popis stanovništva, domaćinstava istanova u Bosni iHercegovini 2013 – PRELIMINARNI REZULTATI. Архівавана з першакрыніцы 23 лістапада 2018. Праверана 18 студзеня 2014.