Перайсці да зместу

Нячуя (герб)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Нячуя (герб)
Дэталі
Зацверджаны 1397
Нашлемнік Эмблема герба з чорнымі крыламі.
Карона
 Залаты абруч з трыма зубамі ў выглядзе лісткоў ліліі (флеўронаў) і дзвюма перлінамі паміж імі.
Шлем
 Закрыты срэбраны шлем.
Шчыт
 Прамавугольны шчыт, закруглены ўнізе.
Заснаванне XIII ст.
Раннія версіі Цалкам залаты ці срэбраны крыж на ствале (дрэва) з абрубленымі сукамі

Нячуя (польск. варыянты назвы Cielech, Cielechy, Cielepele, Czelepele, Ostrew, Ostrzew, Nieczyja, Necznia,Trunk, Słup, Nieczyja) — польскі герб, які атрымаў распаўсюд на тэрыторыі Вялікага Княства Літоўскага як герб радавы (шляхецкі).

Апісанне герба

[правіць | правіць зыходнік]

На чырвоным полі натуральны ствол дрэва з 5-6 сучкамі па 2-3 на адзін бок[заўв 1] з залатым або сярэбраным крыжам на версе. На клейнодзе паміж чорными крыламі эмблема герба.

Сустракаецца варыянт без крыжа і з пяццю страусовымі пер’ямі ў на клейноце[заўв 2].

Першапачатковая сярэднявечная версія мела сіні фон і серабрысты ствол дрэва з васьмю сучкамі. Зверху быў крыж, таксама срэбны. З цягам часу, крыж стаў залатым, а фон — чырвоным.[1] Магчыма крыж быў дабаўлены Баляславам Крывавусым. Існуе меркаванне, што герб мае паходжанне з Багеміі.[2]

Самыя раннія запісы

[правіць | правіць зыходнік]

Самая старая пячатка — 1286 год, самая старая згадка — 1397.[1] Самай ранняй геральдычнай крыніцай, дзе згадваецца герб, з’яўляецца Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae польскага гісторыка Яна Длугаша 1464—1480 гг., які лічыць яго польскім. У звестказ пра 71 найстарэйшых польскіх гярбоў ён піша: «Nyeczuya, que truncum arboreum frondosum album in campo celestino defert. Род Polonicum prouidum.» [3]. (Пераклад: Нячуя, ствол белага лісцянага дрэва на блакітным полі. Польскі герб).

Варыянт герба Нячуя з цалкам залатым крыжом.

Карыстаюцца

[правіць | правіць зыходнік]

Abramowski, Abudowicz, Abuniewicz, Achramowicz, Adamczowski, Adamowski, Albrychtowicz, Bartlewicz, Bartosina, Barzycki, Batocki, Bazar, Białkowski, Biciutko, Biczysko, Bieńkowski, Biernacki[4], Biszewski, Branwicki, Bratkowski, Bystrzejowski, Byszewski, Byszowski, Cebulka, Chlebowski, Chłopicki, Chomątkowski, Chomentowski, Chomętowski, Chustecki, Chustka, Cieniewski, Cybowicz, Cybulka, Czaszewicz, Czechowski, Czerniewski, Czewil, Czywil, Darafijewicz, Dąbrowski, Dembiński, Dersław, Dębiński, Dmitriew, Dmitrowicz, Dobieszkowski, Dobrowolski, Dobrzechowicz, Dobrzechowski, Domaszewski, Domżalski, Dowgielewicz, Dowgwił, Dowgwiłło, Dowmont, Dworzecki, Dymitr, Dziemieszkiewicz, Dzierzek, Dzierżek, Dzierżko, Dzieszkowski, Dzimitrowicz, Dźmitrowicz, Fiackiewicz, Flerybnowicz, Frąckiewicz, Fronckiewicz, Galicz, Gastełło, Gembicki, Gębicki, Gładysz, Gładyszewski, Goły, Grabionek, Graboszewski, Grabowski, Grębarski, Gręborski, Gręboszewski, Gręboszowski, Grzymułtowski, Gulyacz, Gumiński, Hajdukiewicz, Haściełł, Hościełło, Imielski, Jancelewicz, Jancewicz, Jegierski, Jemielski, Jokiewicz, Judenicz, Judynicz, Judynowicz, Jurkiewicz, Kachowski, Kapuściński, Kaupowicz, Kielczewski, Kiełtyk, Kochowski, Kocięcki, Koja, Kongel, Kongiel, Koniarkowski, Koniatowski, Konieński, Koniński, Korniakt, Kostecki, Kozubski, Krassuski, Krasuski, Krobicki, Krzesiński, Krzyniecki, Kurek, Kuropatnicki, Kwieciński, Lipicki, Lubowiecki, Łętowski, Łoknicki, Łomiński, Łomnicki, Łosiewski, Łotocki, Łotycki, Łukawski, Łukowski, Machocki, Machowski, Małożewski, Mikuta, Miładowski, Miłaszowski, Minczewski, Miniewicz, Miniewski, Minutto, Mniowski, Modrzewski, Monstowicz, Moszczowski, Moszczukowski, Mroczek, Mroczko, Murcz, Myślichowski, Nackiewicz, Nackowicz, Nadłętowski, Nagorski, Nagorzyński, Nagórski, Naklicki, Narwojn, Narwoyn, Nieciewicz, Nieczuj, Nieczuja, Nieczulski, Nieczykowski, Niekrasz, Niekraszewicz, Niekraś, Niesłuchowski, Niewroszewicz, Olszewski, Orlik, Ostrowski, Ostrzański, Ostrzyński, Pacewicz, Parnicki, Parznicki, Pełka, Pęchowski, Pilchowski, Piotrkowski, Piotrowski, Piottuch, Piotuch, Plewiński, Pomarzeński, Pomorski, Praczyk, Praski, Prasol, Prasoł, Przełęcki, Przyałgowski, Przyjałgowski, Przyłęcki, Pstrowicz, Pujdokiewicz, Radwański, Raguski, Roguski, Rosiejewski, Rosiejowski, Roszkowski, Rupejko, Sadleński, Sadlewski, Sadliński, Sadzicki, Sajewski, Sarna, Schuliński, Sekucki, Sekuła, Semko-Witkiewicz, Sędzicki, Skrzynicki, Slanka, Słobaczyński, Smoleński, Smoliński, Sniczko, Snieszek, Stanechowski, Stanek, Starzechowski, Stefański, Styrbowicz, Sulimowski, Szatrowski, Szklanka, Szpakowski, Szumiałło, Szumiat, Szumiato, Szumieński, Szumiński, Szumlański, Szumleński, Ślanka, Śniczko, Śnieszek, Śnieszko, Śnieszkowski, Śnieżek, Śnieżko, Świackiewicz, Świackowicz, Świder, Trojan, Ulanowski, Ułanowski, Urbański, Wapowski, Wichorski, Widlic, Widlica, Wielogórski, Wierzbicki, Wilczepolski, Wilczewski, Wilczopolski, Wilczopski, Wilczowski, Wilczycki, Wilgocki, Wilkicki, Wilkiewicz, Wilkocki, Wilkowski, Winowski, Witkiewicz, Witort, Witosławski, Włodek, Wolmiński, Wołmiński, Wszeborski, Wysocki, Zakowicz, Zamięcki, Zarogowski, Zbigniewski, Zdzierszek, Zdzierżek, Zegrowski, Zemęcki, Zgierski, Ziemecki, Ziemiecki, Ziemięcki, Zimnicki, Ziomacki, Zużelnicki, Zybort, Żakowicz, Żukowski, Żurawski.

  • Ёсць інфамарцыя аб карыстанні родам Сласцяў (польск. Slascy), што не адпавядае рэчаіснасці. Гэта дубляванне памылкі Дунчэўскага. Фактычна ўсе прадстаўнікі гэтага роду карыстаюцца гербам Гжымала.[5]

Знакамітыя карыстальнікі

[правіць | правіць зыходнік]

Заўвагі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Астроўскі называе гэты герб Нячуя II
  2. ↑ Астроўскі называе гэты герб Нячуя III

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б Znamierowski, Alfred (2004). Herbarz rodowy(польск.). Warszawa: Świat Książki. p. 135. ISBN 83-7391-166-9.
  2. ↑ Лакиер А. Б. § 91, № 163 // Русская геральдика. — 1855.
  3. ↑ Celichowski 1885.
  4. ↑ Гербоўнік беларускай шляхты. Т. 2. Б / С. Рыбчонак [і інш.]; навук. рэд. А. Рахуба. — Мінск : НАРБ, 2007. — С. 511. — 672 с. — ISBN 978-985-6372-52-3.
  5. ↑ Wojciech Wiesław Wiśniewski, O rodzie Slaskich herbu Grzymała, «Suplement : pismo Stowarzyszenia Autorów Polskich», 1998 nr 4(48) s. 14-15; nr 5(49) s. 19-21

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Zygmunt Celichowski: Jan Długosz, «Insignia seu clenodia regis et regni Poloniae.Z kodeksu kórnickiego.». Poznań: Zygmunt Celichowski, 1885.
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Нячуя_(герб)"