Нікола Ігняціевіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Нікола Ігнацьевіч)
Футбол
Нікола Ігняціевіч
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся 12 снежня 1983(1983-12-12)[1] (40 гадоў)
Грамадзянства  Сербія
Рост 175 см
Вага 70 кг
Пазіцыя абаронца
Маладзёжныя клубы
1993—2002 Сербія і Чарнагорыя Црвена Звезда (Бялград)
Клубная кар’ера[* 1]
2002—2006 Сербія і Чарнагорыя Црвена Звезда (Бялград) 0 (0)
2002—2005 →  Сербія і Чарнагорыя Адзінства (Уб) 58 (1)
2005—2006 →  Сербія і Чарнагорыя Явар (Іваніца) 26 (0)
2006—2007 Сербія Земун 23 (1)
2007 Сербія Напрэдак (Крушавац) 8 (0)
2007—2009 Сербія Явар (Іваніца) 40 (1)
2009—2011 Сербія Црвена Звезда (Бялград) 28 (2)
2011 →  Румынія Тымішаара 11 (2)
2012—2014 Украіна Зара (Луганск) 64 (0)
2015 Сербія Раднічкі (Ніш) 5 (0)
2015 Сербія ОФК (Бялград) 13 (1)
2016 Беларусь Шахцёр (Салігорск) 22 (0)
2017 Сербія Борац (Чачак) 20 (0)
2018—2019 Сербія Рад (Бялград) 20 (0)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 18 мая 2019.
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нікола Ігняціевіч (сербск.: Никола Игњатијевић / Nikola Ignjatijević; нар. 12 снежня 1983, Пажаравац) — сербскі футбаліст, абаронца.

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Нікола з’яўляецца выхаванцам бялградскай «Црвены Звезды», гуляў за моладзевыя каманды, але ў аснову прабіцца не здолеў, аддаваўся ў арэнды клубам ніжэйшых дывізіёнаў «Адзінства» і «Явар». У 2006 годзе, пакінуўшы сталічны клуб, стаў іграком «Земуна», пазней выступаў за «Напрэдак», а з 2007 па 2009 год зноў быў іграком «Явара».

Улетку 2009 года вярнуўся ў склад «Црвены Звезды». 16 ліпеня 2009 года дэбютаваў на міжнароднай арэне ў матчы супраць славенскага «Рудара» (1:0), а 15 жніўня таго ж года — і ў Сербскай Суперлізе ў матчы з «Ягодзінай» (3:0). У студзені 2011 года быў аддадзены ў арэнду румынскай «Тымішаары» да канца сезону 2010/11, дапамог клубу заваяваць срэбраныя медалі чэмпіянату Румыніі.

У студзені 2012 года, пакінуўшы «Црвену Звезду», падпісаў кантракт з луганскай «Зарой», дзе адразу стаў іграком асноўнага складу. Пакінуў луганскі клуб па заканчэнні кантракта ў студзені 2015 года, вярнуўся на радзіму, дзе гуляў за «Раднічкі» і ОФК.

У сакавіку 2016 года прыбыў на прагляд у салігорскі «Шахцёр», з якім неўзабаве падпісаў кантракт[2]. У складзе «Шахцёра» замацаваўся ў якасці асноўнага левага абаронцы. У снежні 2016 года па заканчэнні кантракта пакінуў салігорскі клуб[3].

У студзені 2017 года вярнуўся ў Сербію, стаўшы іграком клуба «Борац» (Чачак). У студзені 2018 года перайшоў у «Рад», пакінуў яго ў студзені 2019 года і завяршыў кар’еру. Пасля працаваў трэнерам у юнацкіх камандах.

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Nikola Ignjatijević // FBref.com
  2. ↑ "Шахтер" объявил о подписании Игнатьевича и Рудыки (руск.). football.by (31 сакавіка 2016). Праверана 23 красавіка 2016.
  3. ↑ Рыбак и Бушма продлили контракты с «Шахтером», Котенко, Игнятиевич и Киренкин покинули клуб (руск.). by.tribuna.com (2 снежня 2016). Праверана 10 снежня 2016.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Нікола_Ігняціевіч&oldid=4526551"