Павел Аляксандравіч Прымак

Павел Аляксандравіч Прымак
Павел Аляксандравіч Прымак
	Павел Александрович Примак
Дата нараджэння	1911
Месца нараджэння	Благавешчанск, Амурская вобласць, Расійская імперыя
Дата смерці	27 верасня 1943
Месца смерці	каля вёскі Дземарка, Камарынскі раён, Палеская вобласць, БССР
Месца пахавання	Чарнігаўская вобласць;
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	стралковыя войскі
Гады службы	1943
Званне	Малодшы сяржант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Павел Аляксандравіч Прымак (1911-1943) — савецкі вайсковец. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Герой Савецкага Саюза (1944 г., пасмяротна). Гвардыі малодшы сяржант.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Павел Аляксандравіч Прымак нарадзіўся ў 1911 годзе ў горадзе Благавешчанску, адміністрацыйным цэнтры Амурскай вобласці Расійскай імперыі (цяпер горад, адміністрацыйны цэнтр Амурскай вобласці Расійскай Федэрацыі) у сялянскай сям'і. Рускі. Адукацыя няпоўная сярэдняя. Да вайны працаваў рознарабочым на розных прадпрыемствах Благавешчанска. Перад прызывам на вайсковую службу працаваў грузчыкам у краме.

У шэрагі Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі П. А. Прымак быў прызваны Благавешчанскім раённым ваенкаматам у лютым 1943 года. Скончыў палкавую школу малодшых камандзіраў, атрымаў вайсковую спецыяльнасць кулямётчыка станковага кулямёта. У баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі малодшы сяржант П. А. Прымак са жніўня 1943 года на Бранскім фронце на пасадзе кулямётчыка 2-й кулямётнай роты 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі. Баявое хрышчэнне прыняў у баях за горад Болхаў падчас Арлоўскай наступальнай аперацыі. Пасля завяршэння аперацыі 61-я армія была выведзена ў рэзерв і 6 верасня 1943 года была ўключана ў склад Цэнтральнага фронту. Гвардыі малодшы сяржант П. А. Прымак удзельнічаў у Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі, у складзе свайго падраздзялення фарсіраваў раку Дзясну, вызваляў горад Чарнігаў. Асабліва вызначыўся пры фарсіраванні ракі Дняпро і ў баях за ўтрыманне плацдарма на яго правым беразе.

Пераадолеўшы з баямі за 30 дзён больш за 300 кіламетраў, 77-я гвардзейская дывізія 26 верасня выйшла да Дняпра ў раёне вёскі Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украінскай ССР. У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года перадавыя атрады 218-га гвардзейскага стралковага палка пад лютым агнём праціўніка фарсіравалі раку і захапілі плацдарм ля вёскі Дземарка Камарынскага раёна Палескай вобласці Беларускай ССР. Падчас пераправы кулямётчык Прымак, размясціўшыся на носе дэсантнай лодкі, падаўляў агнявыя кропкі праціўніка. Пасля высадкі на правы бераг Павел Аляксандравіч са сваім кулямётам зайшоў у фланг контратакующей нямецкай пяхоце і адкрыў шквальны агонь, чым забяспечыў прасоўванне сваіх стралковых частак. У баі за ўтрыманне плацдарма 27 верасня. П. А. Прымак высунуў кулямёт на пазіцыю наперадзе сваёй пяхоты і кінжальным агнём адбіў чатыры варожыя контратакі. Быў паранены, але не пакінуў поля бою. Знішчыў дзве агнявыя кропкі, і да 20 нямецкіх салдатаў і афіцэраў. Загінуў смерцю храбрых, забіты асколкам варожага снарада. За ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання па фарсіраванні ракі Дняпро і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года гвардыі малодшаму сяржанту Прымаку Паўлу Аляксандравічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза ^[1].

Пахаваны П. А. Прымак ў брацкай магіле савецкіх воінаў у вёсцы Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці Украіны.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Медаль «Залатая Зорка» (15.01.1944, пасмяротна);
ордэн Леніна (15.01.1944, пасмяротна).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1988. — Т. 2 /Любов — Ящук/. — 863 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00536-2.
Навечно в сердце народном. — 3-е изд., доп. и испр.. — Минск: Белорусская Советская энциклопедия, 1984. — С. 607. — 424 с.
Сергиенко А. М. Амурцы — Герои Великой Отечественной: об амурцах — Героях Советского Союза: очерки и биогр. справки. — Благовещенск: Хабаровское книжное издательство. Амурское отделение, 1970. — С. 272. — 190-195 с.