Перайсці да зместу

Павел Анатольевіч Клімкін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Павел Анатольевіч Клімкін
укр.: Павло Анатолійович Клімкін
Сцяг 12 Міністр замежных спраў Украіны, дыпламат Сцяг
19.6.2014 — 29.8.2019
Папярэднік Андрэй Багданавіч Дзешчыца
Пераемнік Вадзім Уладзіміравіч Прыстайка
Нараджэнне 25 снежня 1967(1967-12-25) (57 гадоў)
Курск
Партыя
Адукацыя
Узнагароды
ордэн «За заслугі» ІІІ ступені
Ганаровая грамата Кабінета Міністраў Украіны
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павел Анатольевіч Клімкін (укр.: Павло Анатолійович Клімкін; нар. 25 снежня 1967, Курск) — украінскі дыпламат. Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Украіны. Міністр замежных спраў Украіны з 19.06.2014 года па 29 жніўня 2019.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 25 снежня 1967 года ў Курску (РСФСР).

У 1991 годзе скончыў факультэт аэрафізыкі і касмічных даследаванняў Маскоўскага фізіка-тэхнічнага інстытута па спецыяльнасці «Фізіка і прыкладная матэматыка». Валодае англійскай і нямецкай мовамі, мае базавыя веды французскай мовы.

У 1991—1993 гадах — навуковы супрацоўнік Інстытута электразваркі імя Патона НАН Украіны.

У 1993—1997 гадах — аташэ, трэці, другі сакратар Дэпартамента ваеннага кантролю і раззбраення МЗС Украіны. Па словах Клімкіна, ён атрымаў гэтую працу выпадкова, бо ў той час збіраўся ехаць у ЗША пісаць дысертацыю, і першапачаткова яго гэтая перспектыва не захапіла. Яго начальнікам у той час быў Канстанцін Грышчанка, чыім намеснікам Клімкін стаў пасля[1].

У 1997—2000 гадах — трэці, другі сакратар Пасольства Украіны ў Германіі па навукова-тэхнічных і палітычных пытаннях. У 2000—2002 гадах — першы сакратар, саветнік Дэпартамента эканамічнага супрацоўніцтва МЗС Украіны па пытаннях ядзернай і энергетычнай бяспекі. У 2002—2004 гадах — начальнік аддзела эканамічнага і сектаральнага супрацоўніцтва з ЕС Дэпартамента еўрапейскай інтэграцыі МЗС Украіны. У 2004—2008 гадах — саветнік-пасланнік Пасольства Украіны ў Вялікабрытаніі. З сакавіка 2008 па красавік 2010 — дырэктар Дэпартамента Еўрапейскага Саюза МЗС Украіны.

З красавіка 2010 года[2] па 29 красавіка 2011 года — намеснік Міністра замежных спраў Украіны ў час, калі міністэрства узначальваў Канстанцін Грышчанка.

З 29 красавіка 2011 года[3] па 22 чэрвеня 2012 г [4] быў намеснікам Міністра замежных спраў Украіны — кіраўніком апарата. Некалькі гадоў узначальваў дэлегацыю Украіны ў перамовах па падпісанні гістарычнага Пагаднення аб асацыяцыі паміж Украінай і ЕС [1][5], 30 сакавіка 2012 года парафіраваў гэта пагадненне сваім подпісам[1][6].

З 22 чэрвеня 2012 года[7] па 19 чэрвеня 2014 года[8] — Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Украіны ў Федэратыўнай Рэспубліцы Германія. Свабодна валодаючы нямецкай, Клімкін рэгулярна сустракаўся з Міністрам замежных спраў ФРГ, прадстаўнікамі розных фракцый і кіраўніцтвам профільных камітэтаў Бундэстагу, а таксама з нямецкімі СМІ[1]. Нечаканае рашэнне прыпыніць працэс еўраінтэграцыі, абвешчанае ўрадам Мікалая Азарава ў лістападзе 2013 года, было асабістым расчараваннем Клімкіна, пра што ён заявіў нямецкай радыёстанцыі RBB[1][9].

З 19 чэрвеня 2014 года [10] — Міністр замежных спраў Украіны. У Вярхоўнай Радзе атрымаў падтрымку 335 народных дэпутатаў Украіны[11] (пры гэтым партыя «Свабода» прынцыпова не галасавала [1]). Спецыялісты па міжнародных адносінах, у прыватнасці яго папярэднік Андрэй Дзешчыца, ухвальна ўспрынялі гэта прызначэнне [1][9][11][12][13][14]. 29 жніўня 2019 года зняты з пасады.

Дыпламатычны ранг

[правіць | правіць зыходнік]
  • Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Украіны.

Зноскі

  1. ↑ а б в г д е ё Сяргей Лешчанка. Каманда Пятра Парашэнкі. Першыя прызначэння — Украінская праўда, 2014/06/19.
  2. ↑ Распараджэнне КМУ № 950
  3. ↑ Указ Прэзідэнта Украіны № 542/2011 Аб прызначэнні П.Климкина намеснікам Міністра замежных спраў Украіны — кіраўніком апарата
  4. ↑ Указ Прэзідэнта Украіны № 410/2012 Аб вызваленні П. Клімкін з пасады намесніка Міністра замежных спраў Украіны — кіраўніка апарата
  5. ↑ Ukraine president gets parliament boost for peace plan Архівавана 20 чэрвеня 2014. — AFP news agency, 2014/06/19.
  6. ↑ Таццяна Сілін. [Http ://gazeta.dt.ua/POLITICS/pavlo_klimkin_chi_e_perspektiva.html Архівавана 25 чэрвеня 2014. Павел Клімкін: «Ці ёсць перспектыва?»] -Люстэрка тыдня, 25.11.2011.
  7. ↑ Указ Прэзідэнта Украіны № 411/2012 Аб П.Климкина Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом Украіны ў Федэратыўнай Рэспубліцы Германія
  8. ↑ Указ Прэзідэнта Украіны № 542/2014 Аб вызваленні П. Клімкін з пасады Надзвычайнага і Паўнамоцнага Пасла Украіны ў Федэратыўнай Рэспубліцы Германія
  9. ↑ а б Таццяна Сілін. МЗС Клімат Клімкін Архівавана 25 чэрвеня 2014. — Люстэрка тыдня, 2014/06/20.
  10. ↑ Пастанова Вярхоўнай Рады Украіны № 1528-VII Аб прызначэнні Клімкін П. А. Міністрам замежных спраў Украіны
  11. ↑ а б Клімін ўзначаліў МЗС - Украінская праўда " ', 2014/06/19.
  12. ↑ Ведае рускую Клімкін музычны фальклор пра Пуціна? Архівавана 14 ліпеня 2014. — Вячэрнія весці, 18.06.2014.
  13. ↑ Доля падтрымаў кандыдатуру Клімкін на пасаду кіраўніка МЗС - УНІАН, 2014/06/18.
  14. ↑ У РФ заявілі, што гатовыя да супрацоўніцтва з новым кіраўніком МЗС Архівавана 24 кастрычніка 2014. - Інтарэсы, 2014/06/19.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Анатольевіч_Клімкін&oldid=4894285"