Павел Уладзіміравіч Злобін

Павел Уладзіміравіч Злобін
Павел Уладзіміравіч Злобін
Дата нараджэння	30 лістапада 1882
Месца нараджэння	Разань, Разанская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	1930
Месца смерці	Уфа, Башкірская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, Уфімскі кантон[d], СССР;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Род дзейнасці	палітык
Жонка	Лідзія Мікалаеўна Даброва-Ядрынцава[d]
Дзеці	Сцяпан Паўлавіч Злобін

Павел Уладзіміравіч Злобін (30 лістапада 1882, Разань — пасля 1923) — расійскі і беларускі палітычны дзеяч. Камісар Народнага сакратарыята БНР па вялікарускіх справах (1918).

Бацька рускага пісьменніка Сцяпана Злобіна.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 30 лістапада 1882 года ў Разані.

У 1903 годзе стаў членам Партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 года ўзначальваў арганізацыю расійскіх сацыялістаў-рэвалюцыянераў у Мінску, вёў работу па афармленні антыбальшавіцкага блока на Беларусі.

На ІІ з’ездзе армій Заходняга фронту ў Мінску выступіў прыхільнікам Устаноўчага сходу і свабоды друку. 21 лютага 1918 года быў абраны ў Народны сакратарыят Беларусі камісарам па вялікарускіх справах. Выступаў супраць стварэння беларускай незалежнай дзяржавы, за аўтаномію Беларусі ў складзе дэмакратычнай Расіі, лічыў Раду Беларускай Народнай Рэспублікі часовай беларускай уладай.

З 1918 года жыў у Маскве. У 1919—1920 гадах працаваў рэдактарам часопіса «Социалист-революционер». Паводле даручэння ЦК Партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў праводзіў арганізацыйную работу ў Маскве.

Тройчы прыцягваўся да судовай адказнасці органамі савецкай улады. Летам 1922 года абвінавачаны па працэсе над Партыяй сацыялістаў-рэвалюцыянераў. Па выніках працэсу 7 жніўня 1922 года прыгавораны да двух гадоў турэмнага зняволення са строгай ізаляцыяй са сканчэннем тэрміну зняволення 24 лютага 1923 года. У час знаходжання ў турме ў Злобіна абвастрыліся сухоты, у лютага 1923 года змешчаны ў бальніцу ДПУ.

25 мая 1923 года высланы ва Уфу на 2 гады са сканчэннем тэрміну ссылкі 23 мая 1925 года. Далейшы лёс невядомы.

Рэабілітаваны 15 мая 2001 года Генеральнай пракуратурай Расійскай Федэрацыі ў сувязі з адсутнасцю ў справе доказаў антысавецкай дзейнасці.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Ліпецкі Э. Злобін Павел Уладзіміравіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — С. 449—450. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.