Павел Паўлавіч Палубаяраў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Павел Паўлавіч Палубаяраў
Дата нараджэння 16 чэрвеня 1901(1901-06-16)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 17 верасня 1984(1984-09-17) (83 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў танкавыя войскі СССР
Званне маршал роду войск
Камандаваў 4th Guards Tank Corps[d], 5th Guards Tank Army[d] і танкавыя войскі СССР
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Суворава II ступені ордэн Суворава II ступені ордэн Кутузава II ступені ордэн Кутузава II ступені ордэн Чырвонай Зоркі ордэн Чырвонай Зоркі ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» медаль «За абарону Масквы» медаль «За абарону Сталінграда» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «Дваццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «Трыццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «За вызваленне Прагі» медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР» юбілейны медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі» юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту» юбілейны медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР» юбілейны медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» юбілейны медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» ордэн «Крыж Грунвальда» III класа медаль «За Одру, Нісу і Балтыку» Медаль «Перамогі і Свабоды» кавалерскі крыж ордэна Virtuti Militari сярэбраны крыж ордэна Virtuti Militari Jubilee Medal "50 Years of the Mongolian People's Revolution" Order of the Red Banner ордэн Чырвонага Сцяга медаль «За ўмацаванне дружбы па зброі» Medal "In Commemoration of the Battle of Dukla Pass" медаль «Кітайска-савецкая дружба» Jubilee Medal "50 Years of the Mongolian People's Army"
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павел Паўлавіч Палубаяраў (3 (16) ліпеня 1901, г. Тула, Расійская імперыя — 17 верасня 1984, Масква) — галоўны маршал бранятанкавых войск (1962), Герой Савецкага Саюза (1945).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У РСЧА з лістапада 1919 года. Скончыў Тульскія пяхотныя камандныя курсы ў маі 1920 года, школу вышэйшага каманднага складу аўтабранявых частак у кастрычніку 1920 года. Браў удзел у грамадзянскай вайне ў Расіі.

Скончыў Ленінградскую аўтабранявую школу ў 1926 годзе, Вайсковую акадэмію механізавання і матарызацыі РСЧА імя І. В. Сталіна ў 1938 годзе і курсы ўдасканалення вышэйшага начсаставу пры Акадэміі Генеральнага штаба РСЧА ў студзені 1941 года.

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года. Быў начальнікам аўтабранятанкавага кіравання Паўночна-заходняга фронту.

Корпус пад яго камандаваннем ў складзе Варонежскага, Паўднёва-заходняга і 1-га Украінскага франтоў браў удзел у контрнаступе пад Сталінградам, бітве пад Курскам, у Жытомірска-Бярдычаўскай, Праскураўска-Чарнавіцкай, Ільвоўска-Сандомірскай, Карпацка-Дуклінскай, Вісла-Одэрскай, Ніжне-Сілезскай і Верхне-Сілезскай, Берлінскай і Пражскай аперацыях.

Зноскі

  1. ↑ Pavel Pavlovich Poluboyarov // TracesOfWar
  2. ↑ Полубояров Павел Павлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Павел_Паўлавіч_Палубаяраў&oldid=4496324"