Палац міру

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Палац
Палац міру
Vredespaleis
Палаца міру
Палаца міру
52°05′12,90″ пн. ш. 4°17′43,43″ у. д.HGЯO
Краіна  Нідэрланды
Горад Гаага
Архітэктурны стыль Неарэнесанс
Архітэктар Луіс Карданье
Заснавальнік Вільгельміна, Эндру Карнегі
Першае згадванне 1907
Дата заснавання 1907
Будаўніцтва 19071913 гады
Статус Міжнародны Суд ААН,
Пастаянная палата трацейскага суда,
Бібліятэка,
Музей
Вышыня 80 м
Матэрыял граніт, пясчанік, чырвоная цэгла
Сайт vredespaleis.nl/?tl=1
Праблемы з <mapframe>:
  • Атрыбут «latitude» мае няслушнае значэнне
  • Атрыбут «longitude» мае няслушнае значэнне
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пала́ц мі́ру (нідэрл.: Vredespaleis) — афіцыйная рэзідэнцыя Міжнароднага суда ААН і Пастаяннай палаты трацейскага суда, размешчаная ў цэнтры Гаагі прыкладна за 2 км на паўночны захад ад палацавага комплексу Біненхоф.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Ідэя Палаца міру нарадзілася падчас дыскусіі паміж расійскім юрыстам-міжнароднікам і дыпламатам Фёдарам Мартэнсам  (руск.) і амерыканскім гісторыкам і дыпламатам Эндру Дыксанам Уайтам аб неабходнасці ўзвядзення асобнага будынка, дзе размяшчалася б створаная на першай Гаагскай мірнай канферэнцыі Пастаянная палата трацейскага суда. Уайт абмеркаваў гэта пытанне са сваім сябрам дабрачынцам Эндру Карнегі і пераканаў апошняга ахвяраваць 1,5 мільёна долараў на будаўніцтва палаца.

Бюст Карданье з планам Палаца і парку

Затым быў абвешчаны конкурс на лепшы праект палаца, пераможцам у якім быў прызнаны французскі архітэктар Луіс Карданье. Палац міру быў пабудаваны ў 19071913 гадах пад патранажам расійскага імператара Мікалая II і нідэрландскай каралевы Вільгельміны. Аўтарам парка, які атачае палац, стаў лонданскі архітэктар і ландшафтны дызайнер Томас Моўсан.

З 1946 года ў будынку размяшчаецца Міжнародны суд ААН (да 1940 года там была размешчана яго папярэдніца — Пастаянная палата міжнароднага правасуддзя). У новым крыле за Палацам, пабудаваным у 1978 годзе, знаходзяцца службовыя кабінеты суддзяў і дарадчы пакой Суда. Яно было пашырана ў 1997 годзе, у прыватнасці, для размяшчэння суддзяў ad hoc, колькасць якіх узрасла. У тым жа годзе была пераабсталявана мансарда Палаца, у якой былі размешчаны новыя службовыя памяшканні для службовых асоб сакратарыята Суда.

У 2007 годзе ззаду палаца быў адкрыты новы будынак, у якім размясціліся бібліятэка і Акадэмія міжнароднага права.

У наш час палац і парк закрыты для наведвання. Азнаёміцца з гісторыяй палаца і размешчаных у ім устаноў можна ў Інфармацыйным цэнтры, размешчаным каля галоўных варотаў.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Галоўны хол

Першапачаткова праект палаца прадугледжваў чатыры вежы, але пабудавана было толькі тры. Вялікая вежа носіць назву Пражскай вежы, з прычыны таго, што яна выканана ў стылі, характэрным для шматлікіх веж у Празе. Палац складаецца з некалькіх зал. У адной з іх (Малая зала судовых пасяджэнняў) знаходзіцца партрэт імператара Мікалая II у поўны рост, ініцыятара склікання Мірнай канферэнцыі 1899 года. Найбольш каштоўнай з мастацкага пункта гледжання з’яўляецца Японская зала, упрыгожаная шасцю шаўковымі японскімі габеленамі, кітайскімі вазамі і іншымі прадметамі мастацтва, прывезенымі з Азіі. Яшчэ адна зала, якая мае непасрэднае дачыненне да мастацтва і нават названа ў гонар мастака Фердынанда Бола, настаўнікі вялікага Рэмбранта, знаходзіцца на другім паверсе. Яе сцены ўпрыгожваюць палотны майстра.

Ваза, падараваная Расіяй

У Палацы захоўваецца мноства каштоўных падарункаў, зробленых удзельнікамі канферэнцыі. Расія падарыла вазу з яспісу, вагай больш за 3 тоны, Бельгія — чыгунныя і медныя дзверы, Італія — мармур, Данія — фантан, а Японія — габелены.

Палац атачае парк з садамі. Першапачатковы план парку Моўсана прадугледжваў таксама ўзвядзенне некалькіх фантанаў, але з-за абмежаваных сродкаў, ад іх вымушана адмовіліся.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]