Панарка (рака)
| Панарка | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 16 км |
| Басейн | 90 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | каля вёскі Татаршчына |
| • Каардынаты | 54°22′29,70″ пн. ш. 26°14′50,20″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Ашмянка |
| • Месцазнаходжанне | за 0,7 км ад вёскі Лусцішкі |
| • Каардынаты | 54°25′31,50″ пн. ш. 26°05′43,30″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 3,7 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Ашмянка → Вілія → Нёман → Балтыйскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіён | Гродзенская вобласць |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
Пана́рка — рака ў Беларусі, у Смаргонскім і Ашмянскім раёнах Гродзенскай вобласці, правы прыток ракі Ашмянка (басейн Віліі).
Даўжыня ракі 16 км, з іх 8 км на тэрыторыі Ашмянскага раёна[1]. Плошча вадазбору 90 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 3,7 ‰. Пачынаецца каля вёскі Татаршчына Смаргонскага раёна, цячэ праз невялікія лясныя масівы, упадае ў Ашмянку за 0,7 км на паўднёвы ўсход ад вёскі Лусцішкі Ашмянскага раёна. Прыток — рака Мірклішка (злева). Ад вёскі Панара да вёскі Ціжышкі (2,7 км) рэчышча каналізаванае.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Панарка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 109.