Панбалтызм

Панбалтызм — ідэалогія, якая выступае за аб’яднанне прыбалтаў у адзіную дзяржаву.
Існуюць дзве тэндэнцыі: адна — да аб’яднання прыбалтаў (у этнічным і, такім чынам, у вузкім сэнсе), а іншая — да жыхароў трох балтыйскіх краін (у шырокім сэнсе). У 1934 годзе тры прэзідэнты краін Балтыі (Канстанцін Пятс, Карліс Улманіс і Антанас Сметона) падпісалі дамову аб абароне (Балтыйская Антанта) на выпадак замежнага ўварвання[1].
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У канцы 1940-х гадоў пры падтрымцы ЦРУ нарадзілася партызанская група пад назвай «Лясныя браты»[крыніца?]. Яна дзейнічала ў трох краінах і патрабавала незалежнасці для трох дзяржаваў. Група працягвала сваю дзейнасць да 1959 года, але апошні партызан быў забіты ў 1978 годзе ў Эстоніі. У выніку іх дзейнасці загінула больш за 50 000 чалавек.
У 1979 годзе 45 прадстаўнікоў прыбалтыйскай інтэлігенцыі заклікалі да прызнання германа-савецкага пакта і ліквідацыі яго наступстваў, што стала вядома як «Балтыйскі заклік»
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Wayback Machine(недаступная спасылка). www.lza.lv. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 30 снежня 2024.