Папігай

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Папігай
руск. Попигай
Характарыстыка
Даўжыня 632 км
Басейн 50 300 км²
Расход вады каля 300[1] (400[2]) м³/с
Вадацёк
Выток  
 • Каардынаты 70°49′08,4″ пн. ш. 110°35′49,19″ у. д.HGЯO
Вусце Эстуарый ракі Хатанга
 • Каардынаты 72°57′38″ пн. ш. 106°09′13,96″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Мора Лапцевых

Краіна
Рэгіён Краснаярскі край
Раён Таймырскі Далгана-Ненецкі раён
Код у ДВР 17040300112117600031738
physical
Папігай
Папігай
physical
выток
выток
вусце
вусце
— выток, — вусце

Папіга́й (руск.: Попигай[2]) — рака ў Краснаярскім краі Расіі, прыток ракі Хатанга (упадае ў яе эстуарый[2]).

Даўжыня ракі 532 км. Плошча вадазбору 50 300 км². Сярэдні расход вады каля 400[2] м³/с. Аб’ём сцёку 9,468 км³/год[1]. Выток ракі і верхняе цячэнне знаходзіцца на поўначы Сярэднесібірскага пласкагор’я, ніжняе цячэнне — па Паўночна-Сібірскай нізіне. Упадае ў эстуарый ракі Хатанга. Даліна ракі ў ніжнім цячэнні шырокая і забалочаная, рэчышча дзеліцца на рукавы. У верхнім цячэнні на рацэ шмат парогаў. Замярзае рака ў верасні, вызваляецца ад лёду ў чэрвені. Жыўленне Хатангі пераважна снегавое.

Басейн ракі Хатанга

Сярод прытокаў: Арбангда, Эгэ-Юрэгэ, Кастрамін, Фаміч, Амбарная, Дулган, Балаганнах, Дунальду, Кыыллаах і інш. Густата рачной сеткі 0,53[1] км/км². У басейне ракі шмат азёр. На рацэ пасёлак Папігай.

Зноскі

  1. а б в Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
  2. а б в г Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 341. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 341. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
  • Попигай // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 2. — С. 181. — 768 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-044-4 (т. 2.). (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]