Патагонскія Анды

Патагонскія Анды
ісп. Andes Patagonicos
Спадарожнікавы здымак НАСА.
47°46′ пд. ш. 72°12′ з. д.
Горная сістэма	Анды
Плошча	295 542 км²
Даўжыня	1 364 км
Шырыня	379 км
Найвышэйшая вяршыня	Сан-Валенцін
Вышыня	4058 м

Патагонскія Анды (Патагонскія Кардыльеры; ісп.: Andes Patagonicos) — паўднёвая частка горнага пояса Андаў, на поўдзень ад 39° паўднёвай шыраты, на тэрыторыі Чылі і Аргенціны.

Найвышэйшы пункт — гара Сан-Валенцін (4058 м). Для паўночнай часткі характэрныя моцная сейсмічнасць і актыўны вулканізм (вулканы Ланін, Асорна, Каркавада). Клімат умераны, вельмі вільготны: да 5000 мм ападкаў у год і больш. На поўдзень ад 46°30' паўднёвай шыраты размешчаны два буйныя Патагонскія ледавіковыя плато: Паўночнае і Паўднёвае. Ля ўсходніх перадгор’яў — буйныя ледавіковыя азёры. У паўночнай частцы — хвойныя і лісцяныя вечназялёныя лясы, у паўднёвай — змешаныя лістападна-вечназялёныя і хвойныя. На тэрыторыі гор размешчана мноства нацыянальных паркаў.

Літаратура

• Словарь современных географических названий : (ru) / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург : У-Фактория, 2006. (руск.)
• Патагонские Анды (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі