Пачайна (станцыя метро)
«Пачайна» укр.: Почайна | |
|---|---|
Абалонска-Тэрэмкоўская лінія | |
| Кіеўскі метрапалітэн | |
 | |
| Дата адкрыцця | 19 снежня 1980 года |
| Раён | Абалонскі |
| Тып платформаў | астраўная |
| Даўжыня платформаў, м | 100 |
| Шырыня платформаў, м | 10 |
| Узведзена | Кіеўметрабуд |
| Выхад да вуліц |
Абалонскага праспекта, Вярбовай вуліцы |
| Час адкрыцця | 05:31 |
| Код станцыі | 213 |
| Суседнія станцыі | Станцыя метро Абалонь і Станцыя метро Тараса Шаўчэнкі, Кіеў |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
«Пачайна»[1] (укр.: Поча́йна, вымаўленне ) — 20-я станцыя Кіеўскага метрапалітэна. Размешчана на Абалонска-Тэрэмкоўскай лініі паміж станцыямі Абалонь і Тараса Шаўчэнкі. Адчынена 19 снежня 1980 года.
Да 8 лютага 2018 года станцыя называлася «Пэтрыўка». 29 снежня 2016 года стала вядома пра верагоднасць перайменавання станцыі ў «Пачайну»[2], у гонар былой ракі Пачайна, у якой, паводле розных крыніц, князь Уладзімір у 988 годе хрысціў Русь.
Канструкцыя[правіць | правіць зыходнік]
Станцыя дробнага залажэння. Мае падземную залу з астраўной пасадачнай платформай. Пралёты залы абапіраюцца на два рады калон. Зала станцыі злучана ўваходамі з двума падземнымі вестыбюлямі. Паўночны вестыбюль накіраваны ў падземны пераход да праспекта Сцяпана Бандэры, Абалонскага праспекта і рынку «Пэтрыўка», паўднёвы вестыбюль выходзіць да Вярбовай вуліцы і чыгуначнай станцыі «Пачайна».
Апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Станцыя пабудавана са зборных жалезабетонных элементаў. Для надання ёй асаблівага архітэктурнага аблічча абраны спосаб раскрыцця эстэтычнай каштоўнасці даўгавечных аздобных матэрыялаў і іх арганічнага адзінства, што неабходна для сучаснага рашэння прасторы станцыі метро. Станцыя ўпрыгожана некалькімі відамі манументальнага мастацтва. Адзін уваход на платформу ўпрыгожаны мазаікай, другі — вітражамі, а сама платформа — чаканкай. Усе работы былі завершаны ў 1980 годзе. Аўтар — мастачка Людміла Сямыкіна (лаўрэат Шаўчэнкаўскай прэміі) у дуэце з сынам Сетраком Бараянцам.[3]. Ал станцыі «Абалонь» «Пачайна» адрозніваецца падвеснай столлю з перфараванага алюмінія з убудаванымі ў яго свяцільнямі. Наземных вестыбюляў няма.
Фотаздымкі[правіць | правіць зыходнік]
-
Платформа, выгляд у паўднёвы бок. -
Пасадачная платформа.
-
Назва станцыі на шляхавой сцяне. -
Чаканка на шляхавой сцяне платформы ў бок станцыі «Абалонь». -
Чаканка на шляхавой сцяне платформы ў бок станцыі «Тараса Шаўчэнка». -
Мазаіка са смальты над лесвіцай на платформу, паўднёвы выхад. -
Вітраж над лесвіцай на платформу, паўночны ўваход. -
Падземны вестыбюль - касавая зала. -
Лесвіцы ў бок паўднёвага выхаду.
Рэжым працы[правіць | правіць зыходнік]
Адкрыццё — 05:38, закрыццё — 0:08.
Адпраўленне першага цягніка ў напрамку:
- ст. «Герояў Дняпра» — 05:57
- ст. «Тэрэмкы» — 05:39
Адпраўленне апошняга цягніка ў напрамку:
- ст. «Герояў Дняпра» — 0:27
- ст. «Тэрэмкы» — 0:11
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»
- ↑ http://ru.tsn.ua/kyiv/v-kievskom-metro-stanciyu-petrovka-mogut-pereimenovat-na-pochaynuyu-776989.html
- ↑ Скарби київського метро: мозаїки, вітражі і не тільки. tykyiv.com (26 лютага 2024).
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Звесткі на афіцыйным сайце Кіеўскага метрапалітэна
- Старонка станцыі на неафіцыйным сайце Кіеўскага метрапалітэна Архівавана 18 мая 2017.
- Вэб-энцыклапедыя Кіева Архівавана 4 лістапада 2007. (укр.)
- Эскізы некалькіх праектаў станцый Архівавана 7 студзеня 2012.
 | ||
|---|---|---|
| Вуліцы |  | |
| Набярэжныя | ||
| Праспекты | ||
| Плошчы | ||