Перламутраўка малая

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Перламутраўка малая
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Boloria dia


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  596532

Перламутраўка малая (Boloria dia) — матылёк з сямейства німфалід. Даўжыня пярэдняга крыла 15-19 мм.

Этымалогія назвы[правіць | правіць зыходнік]

Ніжні бок крылаў

Дыя (грэчаская міфалогія) — жонка цара лапіфаў Іксіёна.

Еўропа (Шырока распаўсюджаны на ўсёй тэрыторыі), Турцыя, Каўказ, Закаўказзе, Паўднёвая Сібір на ўсход да Забайкалля, Паўночны і Усходні і Паўднёва-Усходні Казахстан, Заходні Кітай, Манголія.

Сустракаецца на лясных палянах, рэдкалессях і зарасніках кустоў, горных лугах на вышыні да 1200 м н.узр.м. Аддае перавагу адкрытым біяцэнозам з асацыяцыямі фіялак.

Біялогія[правіць | правіць зыходнік]

За год развіваецца ў двух пакаленнях, але на поўдні арэала часта развіваецца частковае трэцяе пакаленне. Час лета з канца красавіка да сярэдзіны кастрычніка.

Самкі адкладаюць яйкі паштучна на ніжні бок лісця кармавых раслін вусеняў. Акрамя фіялкі (асноўная кармавая расліна), гусеніцы могуць есці лісце маліны, ажыны і Prunella vulgaris.

Вусені вядуць вандроўны спосаб жыцця і ў цэлым не прывязаныя да адной кармавой расліны. У восеньскага пакалення, вусені дасягнуўшы трэцяга ўзросту сыходзяць на зімоўку. У развіцці праходзяць 4 ўзросты. Вырастаюць да апошняга ўзросту да 19-22 мм. Акукляюцца на сцеблах або лісці кармавых раслін блізка ад глебы. Кукалка шакаладна-карычневага колеру, з перламутравымі плямамі, даўжынёй 10-15 мм. Стадыя кукалкі доўжыцца прыкладна 12 дзён.

Падвіды[правіць | правіць зыходнік]

  • Clossiana dia dia
  • Clossiana dia alpina (Элвіс, 1899) ;
  • Clossiana dia calida (Jachontov, 1911)
  • Clossiana dia disconota (Krulikovsky, 1909) .
  • Clossiana dia semota Tuzov, 2000 ;
  • Clossiana dia setania (Fruhstorfer, 1909)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Львовский А. Л., Моргун Д. В. — Булавоусые чешуекрылые Восточной Европы (Определители по флоре и фауне России), М.: КМК, 2007
  • Tolman T., Lewington R. Collins Field Guide Butterflies of Britain & Europe — London : Harper Collins Publishers, 1997.— 320 p., 106 col. pl

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]