Поліфункцыянальнасць (мова)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Поліфункцыянальнасць, мова)

Поліфункцыянальнасць мовы, полівалентнасць[1] мовы — здольнасць мовы выконваць функцыі ў розных сферах дзейнасці, адна з найбольш істотных рыс, якімі літаратурная мова адрозніваецца ад іншых адгалінаванняў нацыянальнай мовы, абмежаваных тэрытарыяльна або функцыянальна (дыялекты, прафесіянальныя гаворкі, прастамоўе, жаргоны)[2].

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Паводле тэрміналогіі В. У. Вінаградава.
  2. Сучасная беларуская мова: Уводзіны. Фанетыка. Фаналогія. Арфаэпія. Графіка. Арфаграфія. Лексікалогія. Фразеалогія. Фразеаграфія: Вучэб. дапам. / Я. М. Камароўскі, В. П. Красней, У. М. Лазоўскі і інш. — 2-е выд., дапрац. і дап. — Мн. : Выш. шк., 1995. — 334 с. ISBN 985-06-0075-6. С.7.