Порт Азоў
Марскі порт Азоў — порт, размешчаны ў Растоўскай вобласці на беразе рэк Дон і Азоўка (прыток Дона). Адзін з найстарэйшых портаў на Поўдні Расіі[1].
Азоўскі марскі порт размешчаны ў пятнаццаці км ад утокі рэкі Дон, ён размяшчаецца на лініі 9-га інтэрмадальнага калідора, які прызначаны для перасоўвання грузаў з поўначы на поўдзень. Порт Азова з'яўляецца «галоўнымі варотамі», якія злучаюць Міжземнае мора з унутранымі водамі Расіі і Каспіем. На дадзены момант рыхтуецца праект паглыблення падходнага канала да порта да 8,5 метраў і праект канала, што будзе злучаць Каспійскі з Азоўскім басейнамі.
Таксама Порт з'яўляецца варотамі ва Унутраную Водную Транспартную Сістэму (УВТС). УВТС праходзіць праз Волга-Данскі канал далей да Каспійскага мора і праз раку Волгу і сістэму паўночных рэк, Волга-Балтыйскі і Беламорканал злучаецца з Балтыйскім і Белым морамі. Гэта вельмі зручны водны шлях да прамысловых цэнтраў, якія размешчаныя ў еўрапейскай частцы Расіі, для суднаў грузападымальнасцю 3000т — 5200т тыпу «рака-мора» (з асадкай да 4-х метраў), які злучае ўнутраныя водныя шляху Расіі праз Азоўскае мора з Чорным і Міжземным морамі[2].
Першыя згадванні пра яго ставяцца да пачатку XVIII стагоддзя, калі крэпасць Азоў была вызвалена ад туркаў Пятром Вялікім.
У 1865 было паглыбленае Азоўскі рукаў, а ў 1888 годзе адбудавана каменная набярэжная.
У 1904 была прызначана адміністрацыя порта.
Грунт грузазвароту порта ў той час складалі збожжа, вяленая рыба і ікра. Пазней праз азоўскі порт сталі праходзіць лес і навальныя грузы такія, як пясок, жвір і іншыя будаўнічыя матэрыялы для патрэб горада і рэгіёна.
Да 1992 г. Азоўскі порт уваходзіў у склад Волга-Данскога Параходства.
З 1992 г. Порт набыў статус самастойнага прадпрыемства.
У 1993 г. Порт ператвораны ў акцыянернае таварыства «Азоўскі марскі порт».
У снежні 1994 г. паводле Дырэктывы Урада РФ порт атрымаў статус міжнароднага і адкрыты для заходу суднаў іншых дзяржаў[3].
Апрацоўваныя ў порце суда працуюць у акваторыях Чорнага і Міжземнага мораў, па Дунаю могуць даходзіць да краін Цэнтральнай Еўропы. Праз порт праходзяць грузы з Паўднёвай і Паўднёва-ўсходняй Еўропы, Паўночнай Афрыкі і Блізкага Усходу. У порце ёсць пагранічная, мытная, санітарная, ветэрынарная і карантынная службы[4].
Перагрузачны комплекс Азоўскага порта ўлучае 11 прычалаў[5].
Спецыялізуецца на перавальванні генеральных і насыпных грузаў: вугалю, металу, лесу, збожжа, угнаенняў, будаўнічых матэрыялаў, тарна-адзінкавых грузаў. Ёсць абсталяванне для перавальвання кантэйнераў.
У апошні час засвоены новыя грузаплыні, у прыватнасці гліназём, цэмент.
Апроч перавальвання грузаў порт прымае пасажырскія марскія і рачныя судны.
Агульная плошча тэрыторыі Азоўскага марскога порта складае больш 24 га[5].;
- цэнтральны грузавы раён — 5,9 га
- новыя грузавыя прычалы (тэрыторыя «новага» порта) — 17 га
- грузавая пляцоўка «Лоцпост» — 1,2 га
- Адведзены пляцоўка пад будаўніцтва тэрмінала вадкаванага вуглевадароднага газу (СУГ) — 36 га[5]
Прычалы[правіць | правіць зыходнік]
- Тэрмінал для перавальвання сельскагаспадарчай прадукцыі «Луіс Дрэйфус Коммодитиз Усход»
- Зерневы тэрмінал ТАА «Промэкспедыцыя»
- Зерневы тэрмінал ТАА «Азоўскі партовы элеватар»
- Нафтаналіўны тэрмінал ЗАТ «Азоўпрадукт»
- Нафтаналіўны тэрмінал ТАА «ДонТэрмінал»
- Азоўскі рыбазавод
- Азоўскі марскі порт
Грузазварот порта[правіць | правіць зыходнік]
- 2009: 4,684 млн.т
- 2010: 4,273 млн.т
- 2011: 4,8 млн.т
- 2012: 5,1 млн.т (+6,2 %)
- 2014: 6,3 млн.т (+13,4 %)
- 2015: 7,1 млн.т (+5,2 %)
Зноскі
- ↑ Порты Азов и Ростов-на-Дону окончательно признаны морскими (руск.). Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2013. Праверана 17 снежня 2012.
- ↑ Азовский морской порт - География(недаступная спасылка). www.azovseaport.ru. Архівавана з першакрыніцы 3 лютага 2017. Праверана 14 лютага 2017.
- ↑ Азовский морской порт - История компании(недаступная спасылка). www.azovseaport.ru. Архівавана з першакрыніцы 23 красавіка 2017. Праверана 14 лютага 2017.
- ↑ Азовский морской порт (руск.). Архівавана з першакрыніцы 19 студзеня 2013. Праверана 17 снежня 2012.
- ↑ а б в http://www.azovseaport.ru/characteristics/(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 лютага 2017. Праверана 29 сакавіка 2017.