Праспект Вярнадскага (станцыя метро, Сакольніцкая лінія)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
«Праспект Вярнадскага»
Маскоўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця 30 снежня 1963 года
Праектная назва Праезд 3756
Раён Праспект Вярнадскага
Акруга ЗАА
Тып Калонная трохпралётная мелкага залажэння
Глыбіня залажэння, м 8
Тып платформаў астраўная
Форма платформаў прамая
Архітэктары І. Г. Таранаў, Н. А. Быкава
Інжынеры-канструктары М. У. Галавінава, В. А. Шмерлінг, У. Шчапіхін
Узведзена БМУ-7 Мосметростроя (кіраўнік Ю. Паўлаў)
Выхад да вуліц Праспект Вярнадскага, вуліца Удальцова, вуліца Краўчанка
Пераходы на станцыі Вялікая кальцавая лінія Праспект Вярнадскага (будуецца)
Наземны транспарт А: 42, 120, 153, 224, 246, 363, 494, 497, 616, 661, 715, 793, 810, 830; Тб: 34
Час адкрыцця 5:35
Час закрыцця 1:00
Код станцыі 018
Суседнія станцыі Універсітэт і Паўднёва-Заходняя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Сакольніцкая лінія
Бульвар Ракасоўскага
Чаркізаўская
Праабражэнская плошча
Сакольнікі
Краснасельская
Камсамольская
Красныя вароты
Чыстыя пруды
Лубянка
Ахотны рад
Бібліятэка імя Леніна
Крапоткінская
Парк культуры
Фрунзенская
Спартыўная
Вараб’ёвы горы
Універсітэт
Праспект Вярнадскага
Паўднёва-Заходняя
Трапарова
Румянцава
Салар’ева
Філатаў Луг
Прокшына
Альховая
Камунарка

«Праспект Вярнадскага» — станцыя Сакольніцкай лініі Маскоўскага метрапалітэна. Размешчана паміж станцыямі «Універсітэт» і «Паўднёва-Заходняя». Знаходзіцца на тэрыторыі раёна «Праспект Вярнадскага» Заходняй адміністрацыйнай акругі горада Масквы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Станцыя адкрыта 30 снежня 1963 года пры падаўжэнні Кіраўска-Фрунзенскай лініі (цяпер — Сакольніцкая лінія) на паўднёвы захад ад станцыі «Універсітэт» у складзе пляцоўкі «Універсітэт» — «Паўднёва-заходняя», пасля ўводу ў эксплуатацыю якога ў Маскоўскім метрапалітэне стала 68 станцый.

Станцыя атрымала назву па аднайменнаму праспекту, які названы ў гонар рускага акадэміка, мінералога і геахіміка У. І. Вярнадскага (1863—1945).

Вестыбюлі і перасадкі[правіць | правіць зыходнік]

Станцыя мае два выхады. Зашклёны наземны паўночны павільён у 2001 годзе ўбудаваны ў гандлёвы цэнтр, злева ад выхада з метро размешчаны парк 50-годдзя Кастрычніка, праз які ідзе пешаходная дарога да раёна Раменкі і Мічурынскага праспекта. Паўднёвы наземны вестыбюль злучаны з падземнымі пераходамі пад праспектам Вярнадскага (выхад да кінатэатра «Зорны» і буйнага аўтобуснага прыпынка).

Станцыя мае зачын для пераходу ў цэнтры залы. Па перспектыўнай схеме развіцця метрапалітэна 1965 года ўздоўж вуліцы Удальцова (цотны бок) было запланавана будаванне Вялікай кальцавой лініі, таму на этапе будаўніцтва пад станцыяй была збудавана маналітная нарыхтоўка пераходу ўніз на станцыю Вялікага кольца (аналагічная нарыхтоўка была выкарыстана на этапе будаванні пераходу паміж станцыямі «Кахоўская» і «Севастопальская»)[1].

У наш час плануецца будаванне перасадкі на аднайменную праектаваную станцыю Трэцяга перасадкавага контуру. З абодвух бакоў новай станцыі запланавана па тры эскалатары, што выходзяць у падземныя вестыбюлі, сумешчаныя з падземнымі пераходамі[2][3].

Зноскі

  1. Пересадка с «Проспекта Вернадского» на ТПК. Праверана 7 чэрвеня 2015. На странице блогера приведена отсканированная страница из журнала «Метрострой» № 1 1964 года. Степень достоверности неизвестна.
  2. Воронов А.. Большую Москву ставят на рельсы (руск.). Ъ-Газета (28 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 26 студзеня 2012. Праверана 18 лістапада 2011.
  3. Гитман Е. Я. Фрунзенский радиус продолжен // Метрострой. — 1964. — № 1.