Пуцявая гаспадарка

Пуцявая гаспадарка — адна з асноўных галін чыгуначнага транспарту, у якую ўваходзяць чыгуначны пуць з усімі збудаваннямі; аб'екты вытворчага, службова-тэхнічнай і культурна-бытавога прызначэння; лінейна-дарожныя, прамысловыя прадпрыемствы, якія забяспечваюць бягучае ўтрыманне і рамонт пуці; пуце- і мостаабследавальніцкія, геафізічныя і нарматыўна-інструктарскія станцыі; сродкі механізацыі рамонтна-дарожных і іншых работ. На долю пуцявой гаспадаркі прыпадае больш за 50 адсоткаў кошту асноўных фондаў чыгунак, пятая частка эксплуатацыйных выдаткаў. У пуцявой гаспадарцы занятая шостая частка работнікаў чыгуначнага транспарту.

Вырашаемыя задачы[правіць | правіць зыходнік]

Асноўнай задачай работнікаў пуцявой гаспадаркі з'яўляецца забеспячэнне стану пуці, яго збудаванняў і ўладкавання, якое гарантуе бесперабойны і бяспечны рух цягнікоў з усталяванымі хуткасцямі. Дасягаецца гэта бягучым утрыманнем пуці ў межах устаноўленых нормаў і допускаў на стан асноўных прылад, своечасовым выяўленнем і папярэджаннем няспраўнасцей і разладжанняў пуці, ліквідацыяй прычын, якія выклікаюць гэтыя няспраўнасці, на аснове сістэматычнага нагляду і кантролю за станам пуці з дапамогай пуцевымяральных і дэфектаскопных сродкаў, а таксама ўзмацненнем і рамонтам чыгуначнага пуці, штучных збудаванняў і землянога палатна.

Асновы пуцявой гаспадаркі[правіць | правіць зыходнік]

Сістэма вядзення пуцявой гаспадаркі грунтуецца на тэхнічных, тэхналагічных і арганізацыйных мерапрыемствах.

Тэхнічныя асновы ўключаюць у сябе:

тыпізацыю верхняй будовы пуці, якая прадугледжвае найбольш мэтазгодныя сферы прымянення розных канструкцый пуці ў залежнасці ад эксплуатацыйных умоў
класіфікацыю пуцявых работ і іх аб'ёмаў
нормы перыядычнасці рамонту пуці
нарматывы і патрабаванні да догляду пуці і яго збудаванняў, а таксама да асноўных элементаў верхняй будовы
тэхнічную пашпартызацыю пуцявой гаспадаркі

Тэхналагічныя асновы ўтрымліваюць:

тыпавыя тэхналагічныя працэсы рамонту і планава-папераджальных работ пры бягучым утрыманні пуці, якія вызначаюць паслядоўнасць выканання асобных аперацый з выкарыстаннем машын і механізмаў
праекты арганізацыі работ
тыпавыя тэхнічна абгрунтаваныя нормы часу для ўліку работ па рамонце і бягучым даглядзе пуці
тэхнолага-нарміровачныя карты на вытворчасць работ

Арганізацыйныя асновы ўключаюць:

планаванне пуцявых работ і кантроль за іх выкананнем
вытворчасць рамонтных работ у «вокнах» зададзенай працягласці
прагрэсіўную тэхналогію пуцявых работ з выкарыстаннем «тэхналагічнага ланцужка» машын, якія забяспечваюць высокі ўзровень механізацыі і максімальную выпрацоўку ў «акне», або ў прамежках паміж цягнікамі
сістэму кантролю і ацэнкі стану пуці з дапамогай пуцевымяральных дэфектаскопных сродкаў
дыферэнцыраваныя нормы часу на бягучы догляд пуці і стрэлачных пераводаў.

Напрамкі развіцця[правіць | правіць зыходнік]

Рост грузаабароту і пасажыраабароту чыгуначнага транспарту, павышэнне хуткасцей руху, нагрузкі на вось і масы цягнікоў істотна павялічваюць эксплуатацыйную нагрузку пуцявых прылад. Эксплуатацыйныя ўмовы, што ўскладняюцца, патрабуюць павышэння эксплуатацыйнай стойкасці і надзейнасці пуці, стварэння новых высокапрадукцыйных пуцявых машын, механізмаў і інструментаў, эфектыўнага іх выкарыстання шляхам удасканалення асноў вядзення пуцявой гаспадаркі.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Путевое хозяйство // Железнодорожный транспорт: Энциклопедия / Гл. ред. Н. С. Конарев. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1994. — С. 343. — ISBN 5-85270-115-7.