Пятровічы (Смаленская вобласць)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Пятровічы
руск.: Петровичи
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Каардынаты
Заснаваны
1403
Першая згадка
1403
Плошча
1.25 км²
Тып клімату
умерана-кантынентальны
Насельніцтва
265 чалавек (2007)
Шчыльнасць
212 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
+7 48133
Паштовыя індэксы
216430
Аўтамабільны код
67
Код АКАТП
Пятровічы на карце Расіі ±
Пятровічы (Смаленская вобласць) (Расія)
Пятровічы (Смаленская вобласць)
Пятровічы (Смаленская вобласць) (Смаленская вобласць)
Пятровічы (Смаленская вобласць)

Пятровічывёска ў Расіі, на левым беразе ракі Чорная Немка. Уваходзіць у склад Шумяцкага раёна Смаленскай вобласці. Насельніцтва на 2007 год — 265 чалавек. Знаходзіцца за 21 км на паўночны захад ад Шумячаў.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Вялікае Княства Літоўскае[правіць | правіць зыходнік]

Першы пісьмовы ўспамін пра Пятровічы датуецца 1450 годам сярод зямельных наданняў вялікага князя Казіміра[1]. Пад 1710 годам Пятровічы ўпершыню ўпамінаюцца як мястэчка Мсціслаўскага ваяводства, уладанне Валовічаў. У 1719 годзе з мястэчка выплачвалася чопавае ў памеры 190 злотых.

Пад уладай Расійскай імперыі[правіць | правіць зыходнік]

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Пятровічы апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Клімавіцкім павеце Магілёўскай губерні. У 1783—1785 гадах у мястэчку было 60 двароў. Пятровічы мелі квартальную забудову, аснову якой складаў Рынак царквой Святых Апосталаў Пятра і Паўла[2].

На 1887 год у Пятровічах было 132 дамы (63 хрысціянскія і 69 іўдэйскіх), дзейнічалі царква і малітоўны дом, працавалі гарбарня, вадзяны млын і фолюш.

Найноўшы час[правіць | правіць зыходнік]

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Пятровічы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 года згодна з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Пятровічы не вярнулі БССР.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • XVIII стагоддзе: 1783—1785 гады — 288 чал.[3]
  • XIX стагоддзе: 1880 год — 1035 чал. (499 муж. і 536 жан.), з іх 329 праваслаўных, 1 каталік і 705 іўдэяў[4]
  • XX стагоддзе: 1998 год — 215 чал.[5]
  • XXI стагоддзе: 2007 год — 265 чал.

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Гістарычныя[правіць | правіць зыходнік]

У Пятровічах захаваўся старажытны курган і рэшткі сядзібнага парку.

Страчаная спадчына[правіць | правіць зыходнік]

  • Касцёл
  • Сядзіба
  • Царква Святых Апосталаў Пятра і Паўла (XVIII ст.)

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ЭнцВКЛ 2010, с. 382.
  2. Мяцельскі А. Мястэчкі Мсціслаўскага ваяводства XVI—XVIII стст. // Гістарычна-археалагічны зборнік. Мінск, 2008. № 23.
  3. ЭнцВКЛ 2010, с. 383.
  4. Krzywicki J. Pietrowicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887. S. 116.
  5. Смоленская область: Энциклопедия в 2 т. / Редкол.: Г. С. Меркин (отв. ред.) и др. Т. 2: А—Я. — Смоленск: СПГУ, 2003.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]