Перайсці да зместу

Пятро Дзмітрыевіч Дудо

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пятро Дзмітрыевіч Дудо
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 4 верасня 1911(1911-09-04)
Месца нараджэння
Дата смерці 23 лютага 1958(1958-02-23) (46 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, празаік
Мова твораў беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Ордэн Айчыннай вайны II ступені Ордэн Чырвонай Зоркі
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах

Пятро Дзмітрыевіч Дудо (4 верасня 1911, в. Забалацце, цяпер Лепельскі раён Віцебскай вобласці — 23 лютага 1958, Мінск) — беларускі празаік.

Нарадзіўся 4 верасня 1911 года ў вёсцы Забалацце ў сялянскай сям’і. З 1935 г. служыў у Чырвонай Арміі. У 1940 г. закончыў Камуністычны інстытут журналістыкі ў Мінску. З 1940 г. намеснік рэдактара газеты «Вольная праца» ў Беластоку. Удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне, быў палітработнікам, супрацоўнічаў у армейскім друку. З 1949 г. карэспандэнт газеты «Во славу Родины» (Мінск)[1].

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1958 года[1].

Памёр 23 лютага 1958 года ў Мінску. Пахаваны на Вайсковых могілках Мінска[1].

Дэбютаваў у друку ў 1934 г. Выступаў з нарысамі і апавяданнямі. Аўтар аповесці «Першы салют» (Мінск, 1958), сатырычнай камедыі «Чортаў тузін» (Мінск, 1963).

Дакументы з асабістага архіва захоўваюцца ў Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва (фонд 297).

Узнагароджаны двума ордэнамі Айчыннай вайны 2-й ступені, двума ордэнамі Чырвонай Зоркі і медалямі.

  1. а б в Дудо Пятро – Белліт  (17 кастрычніка 2023). Праверана 26 жніўня 2024.