Пётр Пятровіч Міклашэвіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Міклашэвіч.
Пётр Пятровіч Міклашэвіч
Сцяг3-і Старшыня Канстытуцыйнага суда Рэспублікі Беларусь Сцяг
з 8 лютага 2008
Кіраўнік урада Сяргей Сідорскі
Міхаіл Мясніковіч
Андрэй Кабякоў
Папярэднік Рыгор Васілевіч
Сцяг6-ы Генеральны пракурор Рэспублікі Беларусь Сцяг
29 лістапада 2004 — 8 лютага 2008
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Сяргей Сідорскі
Папярэднік Віктар Шэйман
Пераемнік Рыгор Васілевіч
Нараджэнне 18 кастрычніка 1954(1954-10-18) (68 гадоў)
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Ваенная служба
Званне
Дзяржаўны саветнік юстыцыі 1 класа
Дзяржаўны саветнік юстыцыі 1 класа
Узнагароды
ордэн Пашаны
Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь

Пётр Пятро́віч Міклашэ́віч (нар. 18 кастрычніка 1954, Касута, Вілейскага раёна, Мінская вобласць, БССР) — Старшыня Канстытуцыйнага суда Рэспублікі Беларусь (з 2008 года), Генеральны пракурор Беларусі (2004—2008), дзяржаўны саветнік юстыцыі 1-га класа, Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1981 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці Правазнаўства.

З 1972 па 1982 год праходзіў службу ва Узброеных Сілах.

З 1982 года працаваў суддзём, старшынёй суда Буда-Кашалёўскага раёна, суддзём Гомельскага абласнога суда. У 1989—1998 гадах — на пасадзе старшыні Гомельскага абласнога суда.

У 1998—1999 гадах — першы намеснік Міністра юстыцыі Рэспублікі Беларусь.

З 1999 па 2004 год працаваў на пасадзе першага намесніка Старшыні Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь.[1]

У 2004 — 2008 гадах — Генеральны пракурор Рэспублікі Беларусь[2].

З лютага 2008 года — суддзя і Старшыня Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь.

8 лютага 2013 Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь са згоды Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь прызначаны Старшынёй Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь на новы пяцігадовы тэрмін[3].

31 студзеня 2018 года Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь прызначаны Старшынёй Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь на новы пяцігадовы тэрмін са згоды Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[4].

15 сакавіка 2021 года ўвайшоў у склад Канстытуцыйнай камісіі, якая ў мэтах ажыццяўлення рэзалюцыі шостага Усебеларускага народнага сходу распрацоўвае прапановы па змяненні Канстытуцыі Беларусі і забяспечвае іх усенароднае абмеркаванне[5].

Аўтар шэрагу навуковых публікацый.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Санкцыі[правіць | правіць зыходнік]

У лютым 2007 года патрапіў у спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[7]. Адміністрацыя ЗША абвінаваціла Міклашэвіча ва ўдзеле ў рэпрэсіях супраць грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі, фальсіфікацыі вынікаў прэзідэнцкіх выбараў 2006 года. Адпаведныя санкцыі прыняў і Еўрапейскі Саюз, дадаў Міклашэвіча ў спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС[8].

У лютым 2011 года быў зноў уключаны ў санкцыйны спіс Еўрасаюза[9].

Пасля прэзідэнцкіх выбараў і пратэстаў 2020 года быў унесены ў санкцыйныя спісы балтыйскіх краін у верасні таго ж года[10][11]. 6 лістапада 2020 года на Пятра Міклашэвіча чарговы раз накладзеныя персанальныя санкцыі Еўрапейскага Саюза[12]. 24 лістапада да гэтага пакета санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[13], а 11 снежня — і Швейцарыя[14]. Акрамя таго, 6 лістапада Міклашэвіч трапіў пад санкцыі Вялікабрытаніі[15] і Канады[16].

Зноскі

  1. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 17 верасня 1999 года № 542 «Аб прызначэнні П. П. Міклашэвіча суддзёй і першым намеснікам Старшыні Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь»
  2. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 29 лістапада 2004 года № 588 «Аб прызначэнні П. П. Міклашэвіча Генеральным пракурорам Рэспублікі Беларусь»
  3. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 8 лютага 2013 года № 73 «Аб П. П. Міклашэвічы»
  4. ↑ http://www.kc.gov.by/be/document-1073 Архівавана 8 кастрычніка 2020.
  5. ↑ Указ Президента Республики Беларусь 15 марта 2021 г. № 105 «О Конституционной комиссии» (руск.)(недаступная спасылка) (17 сакавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 28 снежня 2021. Праверана 20 сакавіка 2021.
  6. ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 31 марта 2022 г. № 132 «Аб узнагароджанні» // Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь
  7. ↑ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША
  8. ↑ Дзяржаўны дэпартамент ЗША, Прэс-рэлізы за 2007 год: Меры Міністэрства фінансаў ЗША супраць беларускіх афіцыйных асобаў
  9. ↑ Список белорусских чиновников, попавших под санкции ЕС
  10. ↑ Latvia sanctions 101 more Belarus officials
  11. ↑ The sanctions of the Government of the Republic in view of the situation in Belarus
  12. ↑ Евросоюз ввел санкции против Лукашенко и ряда белорусских чиновников Архівавана 9 студзеня 2021.
  13. ↑ Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain countries concerning restrictive measures against Belarus (англ.). Савет Еўрапейскага саюза (24 лістапада 2020). Праверана 8 верасня 2021.
  14. ↑ Belarus: Federal Council extends scope of sanctions (англ.). Федэральны савет Швейцарыі (11 снежня 2020). Праверана 6 верасня 2021.
  15. ↑ Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK (англ.). Урад Вялікабрытаніі. Праверана 8 верасня 2021.
  16. ↑ Belarus sanctions (англ.). Урад Канады (6 лістапада 2020). Праверана 8 верасня 2021.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]


Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Пётр_Пятровіч_Міклашэвіч&oldid=4447484"