Пётр Пятровіч Міклашэвіч

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Пётр Пятровіч Міклашэвіч
Сцяг3-і Старшыня Канстытуцыйнага суда Рэспублікі Беларусь Сцяг
з 8 лютага 2008
Кіраўнік урада Сяргей Сідорскі
Міхаіл Мясніковіч
Андрэй Кабякоў
Папярэднік Рыгор Васілевіч
Сцяг6-ы Генеральны пракурор Рэспублікі Беларусь Сцяг
29 лістапада 2004 — 8 лютага 2008
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Сяргей Сідорскі
Папярэднік Віктар Шэйман
Пераемнік Рыгор Васілевіч
Нараджэнне 18 кастрычніка 1954(1954-10-18) (67 гадоў)
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Ваенная служба
Званне
Дзяржаўны саветнік юстыцыі 1 класа
Узнагароды
ордэн Пашаны
Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь

Пётр Пятро́віч Міклашэ́віч (нар. 18 кастрычніка 1954, в. Касута, Вілейскага раёна, Мінская вобласць, БССР) — Старшыня Канстытуцыйнага суда Рэспублікі Беларусь (з 2008 года), Генеральны пракурор Беларусі (2004—2008), дзяржаўны саветнік юстыцыі 1-га класа, заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1981 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці правазнаўства.

З 1972 па 1982 год праходзіў службу ва Узброеных Сілах.

З 1982 года працаваў суддзёй, старшынёй суда Буда-Кашалёўскага раёна, суддзёй Гомельскага абласнога суда. У 1989 — 1998 гадах — на пасадзе старшыні Гомельскага абласнога суда.

У 1998 — 1999 гадах — першы намеснік Міністра юстыцыі Рэспублікі Беларусь.

З 1999 па 2004 год працаваў на пасадзе першага намесніка Старшыні Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь.[1]

У 2004 — 2008 гадах — Генеральны пракурор Рэспублікі Беларусь[2].

З лютага 2008 года — суддзя і Старшыня Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь.

8 лютага 2013 Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь са згоды Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь прызначаны Старшынёй Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь на новы пяцігадовы тэрмін[3].

31 студзеня 2018 года Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь прызначаны Старшынёй Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь на новы пяцігадовы тэрмін са згоды Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь[4].

15 сакавіка 2021 года ўвайшоў у склад Канстытуцыйнай камісіі, якая ў мэтах ажыццяўлення рэзалюцыі шостага Усебеларускага народнага сходу распрацоўвае прапановы па змяненні Канстытуцыі Беларусі і забяспечвае іх усенароднае абмеркаванне[5].

Аўтар шэрагу навуковых публікацый.

Санкцыі[правіць | правіць зыходнік]

У лютым 2007 года патрапіў у спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[6]. Адміністрацыя ЗША абвінаваціла Міклашэвіча ва ўдзеле ў рэпрэсіях супраць грамадзянскай супольнасці і дэмакратычнай апазіцыі, фальсіфікацыі вынікаў прэзідэнцкіх выбараў 2006 года. Адпаведныя санкцыі прыняў і Еўрапейскі Саюз, дадаў Міклашэвіча ў спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС[7].

У лютым 2011 года быў зноў уключаны ў санкцыйны спіс Еўрасаюза[8].

Пасля прэзідэнцкіх выбараў і пратэстаў 2020 года быў унесены ў санкцыйныя спісы балтыйскіх краін у верасні таго ж года[9][10]. 6 лістапада 2020 года на Пятра Міклашэвіча чарговы раз былі накладзеныя персанальныя санкцыі Еўрапейскага Саюза[11]. 24 лістапада да гэтага пакета санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[12], а 11 снежня — і Швейцарыя[13]. Акрамя таго, 6 лістапада Міклашэвіч трапіў пад санкцыі Вялікабрытаніі[14] і Канады[15].

Зноскі

  1. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 17 верасня 1999 года № 542 «Аб прызначэнні П.П.Міклашэвіча суддзёй і першым намеснікам Старшыні Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь»
  2. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 29 лістапада 2004 года № 588 «Аб прызначэнні П.П.Міклашэвіча Генеральным пракурорам Рэспублікі Беларусь»
  3. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 8 лютага 2013 года № 73 «Аб П.П.Міклашэвічы»
  4. ↑ http://www.kc.gov.by/be/document-1073 Архівавана 8 кастрычніка 2020.
  5. ↑ Указ Президента Республики Беларусь 15 марта 2021 г. № 105 «О Конституционной комиссии»(руск.)  (недаступная спасылка) (17 сакавіка 2021). Архівавана з першакрыніцы 28 снежня 2021. Праверана 20 сакавіка 2021.
  6. ↑ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША(англ.) бел.
  7. ↑ Дзяржаўны дэпартамент ЗША, Прэс-рэлізы за 2007 год: Меры Міністэрства фінансаў ЗША супраць беларускіх афіцыйных асобаў
  8. ↑ Список белорусских чиновников, попавших под санкции ЕС
  9. ↑ Latvia sanctions 101 more Belarus officials
  10. ↑ The sanctions of the Government of the Republic in view of the situation in Belarus
  11. ↑ Евросоюз ввел санкции против Лукашенко и ряда белорусских чиновников Архівавана 9 студзеня 2021.
  12. ↑ Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain countries concerning restrictive measures against Belarus(англ.) . Савет Еўрапейскага саюза (24 лістапада 2020). Праверана 8 верасня 2021.
  13. ↑ Belarus: Federal Council extends scope of sanctions(англ.) . Федэральны савет Швейцарыі (11 снежня 2020). Праверана 6 верасня 2021.
  14. ↑ Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK(англ.) . Урад Вялікабрытаніі. Праверана 8 верасня 2021.
  15. ↑ Belarus sanctions(англ.) . Урад Канады (6 лістапада 2020). Праверана 8 верасня 2021.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Пётр_Пятровіч_Міклашэвіч&oldid=4123507"